▪️زائر کربلا بود.
دلش بی‌تاب دیدن امام غایب.
کنار ضریح شش‌گوشه
از خدا توفیق تشرف خواست.
لحظه‌ای بعد،‌
سیّدی بزرگوار دید؛
ماه‌تر از ماه،
خورشیدتر از خورشید.
پرسید: شما؟!
شنید: ” مظلوم‌ترین فرد عالَم! “

با خودش گفت:
«شاید اشتباه شنیده‌ام؛
حتماً عالِم بزرگواری است،
دل‌آزرده از قدرنشناسی مردم»

به خودش که آمد،
دیگر آن آقا را ندید.
تازه فهمید دعایی كه
زیر قبّه کرده بود مستجاب شده!

? شيفتگان حضرت مهدى (عج)
جلد ۳، ص۱۶۰