?عقوبت نیم کلمه در ضرر مومن?
❄️علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ ?منْ أَعَانَ عَلَى مُؤْمِنٍ بِشَطْرِ كَلِمَةٍ لَقِيَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ آيِسٌ مِنْ رَحْمَتِي؛ و نيز فرمود: ?هر كه به نيم كلمه بر ضرر مؤمنى اقدام كند روز قيامت خداى عزوجل را ديدار كند و ميان دو چشمش ‍ نوشته شده: نا اميد است از رحمت من. (اصول كافى، جلد 4، صفحه: 75، رواية
❄️علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ ?منْ أَعَانَ عَلَى مُؤْمِنٍ بِشَطْرِ كَلِمَةٍ لَقِيَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ آيِسٌ مِنْ رَحْمَتِي؛ و نيز فرمود: هر كه به نيم كلمه بر ضرر مؤمنى اقدام كند روز قيامت خداى عزوجل را ديدار كند و ميان دو چشمش ‍ نوشته شده: نا اميد است از رحمت من.
? (اصول كافى، جلد 4، صفحه: 75، رواية: 3)

?اگر براى مؤمنى فرد مسئول او حرفى بزند كه آن مؤمن در مشكلات قرار گيرد:?
❄️علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ الْخَفَّافِ عَنْ بَعْضِ الْكُوفِيِّينَ عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ عليه السلام قَالَ? منْ رَوَّعَ مُؤْمِناً بِسُلْطَانٍ لِيُصِيبَهُ مِنْهُ مَكْرُوهٌ فَلَمْ يُصِبْهُ فَهُوَ فِى النَّارِ وَ مَنْ رَوَّعَ مُؤْمِناً بِسُلْطَانٍ لِيُصِيبَهُ مِنْهُ مَكْرُوهٌ فَأَصَابَهُ فَهُوَ مَعَ فِرْعَوْنَ وَ آلِ فِرْعَوْنَ فِى النَّارِ؛ و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود:? كسي كه مؤمنى را از سلطانى بترساند با اين كه از جانب آن سلطان بدى به او مي رسد و نرسد او در آتش است و اگر بترساند او را با اين كه از سلطانى به او بدى مي رسد و برسد با فرعون و پيروان فرعون در آتش است.
?(اصول كافى، جلد 4، صفحه:75، رواية
?عنْهُ عَنْ أَبِيهِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ أَبِى عَبْدِاللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ عليه السلام فِى كَلَامٍ لَهُ ضَعْ أَمْرَ أَخِيكَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى يَأْتِيَكَ مَا يَغْلِبُكَ مِنْهُ وَ لَاتَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِيكَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِى الْخَيْرِ مَحْمِلًا؛
? امام صادق عليه السلام روايت شده كه اميرالمؤمنين عليه السلام در ضمن سخنى از (سخنان) خود فرمود: هر كار (كه از) برادر دينى خود (سرزند آن) را به بهترين وجه آن حمل كن، تا كارى كند كه راه توجيه را بر تو ببندد و هيچگاه به سخني كه از (دهان) برادرت بيرون آيد گمان بد مبر، در صورتي كه براى آن سخن محمل خوبى مييابى. ?(اصول كافى، جلد 4، صفحه:66، رواية: 3)

از مجلسى (رحمه الله علیه) ـ ?«ضع امر اخيك» يعنى هر گفتار و كردارى كه از برادرت صادر شود آن را حمل بر وجه احسن كن گر چه به ظاهر خوب نباشد و از آن بازرسى مكن تا دليلى قطعى و مانع تأويل به دست تو آيد زيرا گمان بسا خطا باشد و وارسى هم غدقن است چنانچه خدا فرموده است: «به راستى بعضى گمان‌ ها گناه است» و سپس فرمود: وارسى نكنيد.