علائم آخرالزمان و راه عبور از فتنه های آن، از زبان مبارک امام علی (ع)
——————————————–
——————————————–
⏰?⏰?⏰?⏰?

بخش عمده‌ای از خطبه‌های نهج البلاغه که در آن‌ها اشاره به امام زمان (عج) دارد، مربوط به علائم و نشانه‌های آخرالزمان است.

از جمله حضرت در خطبه 187 می فرمایند:

هان ! ای مردم در آینده پشت کردن روزگار خوش و قطع شدن پیوندها و روی کار آمدن خردسالان را انتظار کشید؛

این روزگاری است که ضربات شمشیر بر مؤمن آسان‌تر از یافتن مال حلال است؛

روزگاری که پاداش گیرنده از دهنده بیشتر است و آن روزگاری که بی نوشیدن شراب مست می‌شوید؛

با فراوانی نعمت‌ها بدون اجبار سوگند میخورید و نه از روی ناچاری دروغ می‌گویید؛

آن روزگاری است که بلاها شما را می‌گزد چونان گزیدن و زخم کردن دوش شتران از پالان

آه! آن رنج و اندوه چقدر طولانی و امید گشایش چقدر دور است!

اى مردم، مهار این شتران فتنه را که پشت آنها حمل کننده و زر و بال است از دست بیندازید، و از گرداگرد امام خود پراکنده نشوید که عاقبت خود را سرزنش خواهید کرد، و بى‌باکانه در آتش فتنه‌اى که پیشاپیش آن قرار گرفته‌اید نروید، از راه آن به یک سو شوید، و جاده را براى آن باز بگذارید، که به جان خودم قسم مؤمن در شعله آتش آن فتنه هلاک مى‌شود، و غیر مسلمان سالم مى‌ماند!

مثل من در میان شما مثل چراغ فروزان در تاریکى است، تا آن که در آن تاریکى در آید از آن چراغ روشنى جوید. اى مردم سخنم را بشنوید و حفظ کنید، و گوش دلتان را آماده کنید تا بفهمید؛

امیرالمؤمنین (ع) در انتهای سخنان خویش تقوا و عدم دوری از امام عصر و اتصال به منبع نورانی اهل‌بیت وحی (ع) را راهکار عبور از فتنه‌های سخت معرفی فرمودند.
اما حضرت در خطبه 150 نهج‌البلاغه بعد از بیان روش امام زمان (عج) که روش صالحان است، در مورد قومی صحبت می‌کند که به دلیل صفات خاص از فتنه‌ها به سلامت عبور می‌کنند ایشان می‌فرمایند:

پس گروهى در آن زمان (فتنه‌ها) صیقلى می‌شوند همان طور که آهنگر، شمشیر را صیقلی می‌کند

دیده‌هاى آنها به نور قرآن جلاء داده می‌شود و تفسیر در گوشهایشان جا گرفته شود و در شب جام حکمت را به آنها بنوشانند بعد از اینکه در بامداد هم آشامیده باشند.

نکته قابل توجه اینکه امام (ع) در مورد یک قوم (فِیهَا قَوْمٌ) صحبت می‌کنند. موضوع فردی نیست بلکه مشخصات یک عده افراد در قالب یک قوم بیان شده است. در این روایت سه موضوع مهم برای این قوم مطرح است:
1- بصر آنها با قرآن جلا داده می‌شود
2- تفسیر در گوشهایشان قرار داده می‌شود
3- مدام به آنها جام حکمت می‌نوشانند.

?نهج البلاغه خطبه 187
?منبع: خبرگذاری تسنیم
——————————————–