خبر شهادتش را که شنیدم آرام و قرارم از دست رفت. روزهای اول گریه امانم نمی‌داد. با خودم می‌گفتم:« ای کاش وقتی عباس در میان ما بود بیش‌تر قدر او را می‌دانستیم?» بی‌حوصله بودم و دائما به عباس فکر می‌کردم. یاد چهره خندانش يك لحظه هم از جلوي چشمانم نمي‌رفت.
در همان شب‌های اول بود كه به خوابم آمد. دستش را روی قلبم گذاشت و گفت:«عمه‌جان! ناراحت نشو☺️! اینقدر خودتو اذیت نکن! برام #قرآن بخون تا هم شما آرامش پیدا کنی هم من بهره‌ای ببرم…»✨

?عمه شهید مدافع حرم عباس دانشگر
? تصویر عمه شهید برسر مزار