۱-دید و بازدید از خویشاوندان و اقوام که متاسفانه در برخی خانواده ها کم شده.

۲-بسم الله گفتن اول غذا حداقل در لقمه آخر بگوید چرا که اگر نگوید شیطان هم از غذا میخورد و این بدین معنی ست که اولا قابل اندازه گیری ست دانشمندان بسم الله،
ثانیا از میزان غذا نیز کم میشود.

۳-سجده طولانی

۴-اذان گفتن در خانه

۵-اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ نوزاد گفتن

۶-استعاذه به خداوند

۷-گفتن لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم، صلوات فرستادن

۸-قرائت قرآن از روی قرآن

۹-آویزان کردن تابلویی از آیات قرآن در خانه و کلا چیزی که قرآن رویش نوشته باشد و در خانه آویزان شود.این مورد بسیار مهم است که لازم است همه اجرا کنند.

۱۰-بسم الله گفتن هنگام ورود به منزل یا اتاق

۱۱-قرائت سوره مبارکه لقمان هرشب

۱۲-تسبیحات حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

۱۳-گفتن بسم الله و بالله و توکان علی الله ماشاءالله لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم هنگام خروج از خانه

۱۴-روزه گرفتن

۱۵-صدقه دادن

۱۶-شستن سر با سدر یا همون برگ درخت کنار

۱۷-خوردن غذای کهنه و نو باهم مثلا توت پارسال با امسال و…

۱۸-روغن مالی با روغن زیتون (خانمها هر شب ، آقایان هفته ای دوبار فواید زیادی دارد)

۱۹-انارخوردن

۲۰-انگشتر عقیق یمانی

۲۱-نگهداری حیوان در خانه که بهترینش کبوتر است .

۲۲-پوشاندن سر در دست شویی

۲۳-آب باران خوردن و شست و شو با آن .

دراسه فی طب الرسول المصطفی ج۱ آیت الله عباس تبریزیان

خویشاوندان، ارتباط خونی با هم دارند. شاخ و برگ های یک درختند و گل های یک بوستان. پس، ارتباطشان هم طبیعی است و قطع رابطه و رفت و آمد میان اقوام، عارضه ای ثانوی و یک بیماری اجتماعی و «آفت خانوادگی» به حساب می آید و اگر بی دلیل باشد، زشت و نارواست. اگر دلیلی هم داشته باشد، قابل رفع و شایسته تجدید رابطه است.

حضرت علی علیه السلام می فرماید:
«صلة الرحم توجب المحبة؛ پیوند با خویشاوندان (صله رحم) محبت می آورد.» [1]

روشن است که قطع این رابطه هم، سردی و کدورت و جدایی دل ها را در پی دارد. در احادیث، از صله رحم به عنوان «محبوب کننده انسان میان بستگان» یاد شده است: «صلة الرحم… محبتة فی الاهل.» [2]

سفارش اکید دین، بر این است که حتی با آنان که با شما بریده و قطع رابطه کرده اند، صله رحم و تجدید رابطه کنید (صل من قطعک) که این، نوعی ایثار و گذشت فوق العاده می طلبد.

1. غررالحکم
2. اصول کافی، ج 2، ص 151

عيد نوروز يک عيد_ملّی است و همين مقدار که نهی از آن نشده است، امضاست و می ‌توان به نام عيد ملي، عيد گرفت و اشکالی هم ندارد. مرحوم محدث قمی در کتاب مفاتيح الجنان، وجه شرعی به اين عيد می ‌دهند که علاوه بر اينکه عيد ملی است، اسلام آن را امضا کرده و عيد شرعی نيز می باشد.

مرحوم محدث قمی از معلّی بن خُنَيس و او از امام صادق علیه السلام نقل می ‌کنند: روز عيد_نوروز غسل عيد نوروز کن و لباس نو بپوش، مثل مردم که لباس نو می ‌پوشند و روزه باش برای اينکه قُرب به خدا پیدا کنی. بعد از ظهر چهار رکعت نماز بخوان و بعد از نماز به سجده برو و دعايی را نقل کردند. در اواسط دعا اين جمله آمده است: «وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا الَّذِي فَضَّلْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ عَظَّمْتَ خَطَرَهُ»[۱]

در عيد فطر به نام عيد می خوانیم: «أَسْأَلُكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ‏ لِلْمُسْلِمِينَ‏ عِيداً»[۲]
در اينجا اين گونه آمده که خدايا! اين روز، روز با شرافتی است و روزی است که تو اين روز را گرامی داشتی و روزی است که برای اين روز، عظمت قائل شدي.

روايت گرچه در مفاتيح، مرسل است، اما در واقع مرسل نيست. بعضی در معلّی بن خُنَيس از نظر سند ايراد کرده اند و ما معلّی بن خُنَيس را در کتاب رجال، توثيق کرده ايم.[۳]

لذا روايت هم معتبر است. اگر کسی روايت را معتبر نداند، قانون تسامح در ادلۀ سنن، ‌روز عيد نوروز را عيد می ‌داند. بنابراین می ‌توان گفت: روز عيد نوروز از اعياد ملی بوده که شارع مقدس آن را امضا کرده است.

جهت مشاهده ادامه یادداشت و منابع آن به بلاغ مراجعه شود

balagh.ir/content/8392

هدیه دادن و قبول آن، از مستحبّات مؤکّد است، همانطور که پس گرفتن و پس دادن هدیه مکروه، و گاهی حرام است .

پس گرفتن هدیه در موارد زیر حرام است

۱_ هدیه را با قصد قربت ( به خاطر خدا ) داده باشد.

۲_ هدیه را به یکی از ارحام (فامیلهای نسبی) داده باشد.

۳_ هدیه گیرنده هم در مقابل، هدیه ای داده باشد .

۴_ هدیه گیرنده بعد از قبول هدیه، آن را از ملکیت خود خارج کرده باشد ( مثلاً آن را فروخته باشد و…)

۵_ گیرندهٔ هدیه طوری در هدیه تصرّف کرده باشد که آن را تغییر داده باشد ( مثلاً لباسی را که هدیه گرفته، کوتاه کرده باشد و…)

۶_ هدیه دادن را در ضمن یک عقد لازم ( مانند عقد ازدواج) شرط کرده باشند.

۷_ هدیه دهنده عهد یا نذر یا قسم خورده باشد که هدیه را پس نگیرد.

۸_ هدیه گیرنده از دنیا رفته باشد ( در این صورت نمی توان هدیه را از ورثه پس گرفت)

قلب انسان به این سادگی تکان نمی‌خورد

دعای تحویل سال ، دعایست دارای مضمون بسیار عالی و به حقیقتی اشاره می‌کند که هر کسی راز این حقیقت را، عمیقا درک کند، گویی اختیار تمام عالم و عالم وجود خودش را در دست گرفته، ما در آغاز این دعا، خداوند را به این نام صدا می‌زنیم «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ‏؛ای کسی که قلب ها را منقلب می‌کنی.» امام صادق(علیه السلام ) می‌فرماید:«تکان دادن یک کوه آسانتر است از جا به جایی دل ها ؛ إِزَالَةُ الْجِبَالِ أَهْوَنُ مِنْ إِزَالَةِ قَلْبٍ عَنْ مَوْضِعِهِ.»(تحف العقول، ص358).

قلب انسان به این سادگی جا به جا نمی‌شود. این قلب اختیارش دست خداست.

«دل»، منطقۀ اصلی قدرت خداست بیش از هرجا، قدرت خدا را می‌توان در «تکان دادن دل‌ها» دید!

دل، منطقه اصلی قدرت الهی است و اقتدار خدا اصلش،در دل، نشان داده می‌شود. در کرات ، ستارگان و آسمان‌ها ، در دریاها و امواج سهمگین آن، در زلزلزله و زمین لرزه‌ها و آتشفشان‌های بسیار مهیب، می‌توان قدرت خدا را دید، ولی بالاتر از همه‌ی اینها، می‌توان قدرت خدا را در تکان دادن دلها دید. آن کاری که جز پروردگار عالم، کسی نمی‌تواند آن را انجام دهد، «تغییر حال» و «تغییر دل» است. اگر خواستید دل کسی را به دست آورید، اگرکسی با شما بددل شده و می‌خواهید به محبت تبدیل شود، در خانه خدا بروید. دلها دست خداست!

کسی نمی‌تواند به این سادگی بر دل خودش تسلط پیدا کند. امتحان کنید!

به این سادگی، کسی نمی تواند بر دل دیگران تسلط پیدا کند و از این بالاتر این است که کسی نمی تواند کسی بر دل خودش به این سادگی تسلط پیدا کند. همۀ ما دوست داریم عالی‌ترین محبت را به اهلبیت(علیه السلام) داشته باشیم. اندکی از محبت اهل بیت(علیه السلام) چقدر به انسان لذت و نشاط می‌دهد؟ حالا می‌توانید این محبت را افزایش دهید؟ امتحان کنیم، می‌توانیم قلب خودمان را متحول کنیم؟!!

حل ریشه‌ای دل‌زدگی و بی‌حوصلگی چیست؟

اگر دیدید از یک کار یا از روش زندگی بی‌حوصله شدید و دل‌زدگی برایتان دارد، برای حل ریشه‌ای مشکلتان رو به خدا کنید و بگویید: «خدایا کاری کن به این کار دل بدهم.» مثلا دل مرا علاقمند به درس خواندن قرار بده که برای درس خواندن زجر نکشم.

می‌گوید: «عبادت را دوست ندارم؛ حوصله ام نمی‌آید». خب برو درب خانه خدا بگو: «خدایا مرا عاشق عبادت قرار بده». بعضی‌ها اینقدری که از این و آن سوال می کنند که من چگونه علاقه‌مند نماز شوم، آنقدر نمی‌روند در خانه خدا بگویند: «خدایا می‌شه مرا عاشق نماز اول وقت قرار بدهی؟»

امام-سال61: تحول دلها از هرزگی به شهادت‌طلبی از علائم_ظهور است!

ما در دوران دفاع مقدس می‌دیدیم، دلهایی که اصلا در این هوا نبودند، یک شبه ره صد ساله طی می‌کردند و عاشق ملاقات با خدا می‌شدند. ما بیشترین شهدای‌مان را در ایام نوروز دادیم. چون بسیاری از عملیات‌ها به دلیل مساعد بودن هوا در ایام نوروز بود. امام(رحمه الله علیه)، در سخنرانی عید سال 61 می‌فرمایند: «اینکه دل‌ها متحول شده است. حالشان عوض شده رژیم طاغوت می خواست اینها را به سمت هرزگی ببرد حالا شهادت طلب شده اند این خودش از علائم ظهور است.»

چه کسی فکر می‌کرد قلب‌ها در یمن وسوریه و … اینقدر متحول بشوند؟ اینها چقدر علائم ظهور است؟

حالا اگر امروز حضرت امام(رحمه الله علیه) بودند و می‌دیدند میلیون‌ها دل در جهان اسلام چگونه متحول شده است، این را چقدر علائم ظهور می‌گرفتند. تا همین چند سال پیش، اگر سری به سوریه و لبنان و یمن زده باشید، کی دلها این گونه بود؟! الان نگاه می‌کنید، دریا دریا دل عاشق شهادت!! هستند، چه کسی فکر می‌کرد یمن اینقدر متحول بشود؟ منطقه‌ایی که برای مستکبران امن و امان بود. امروز می‌بینید چقدر شهید می‌دهند.

حجه الاسلام پناهیان-اول فرودین94 مسجدمقدسجمکران

صوت:
http://bayanmanavi.ir/post/2021
Panahian_ir