?غفلت?
1- هنگامی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله به معراج رفت، خطاب هایی از سوی خداوند به اوشد، از جمله این که: «یا احمد انت لا تغفل ابدا من غفل عنی لا ابالی بای واد هلک، ای احمد! هرگز غافل مشو، هر کس از من غافل شود، من نسبت به این که او در کدام راه هلاک و
نابود می شود، اعتنا نمی کنم
2_امام امیر المؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام در عبارتی کوتاه و پرمعنی می فرمایند:
«الغفلة اضر الاعداء، غفلت ازبزرگترین دشمنان انسان است»، زیرا سرچشمه بسیاری از گناهان و معاصی است.

3- آن حضرت در حدیث دیگری فرموده اند: «الغفلة تکسب الاغترار و تدنی من البوار، غفلت سبب غرور انسان می شود، و مقدمات هلاکت او را فراهم می سازد»
4- باز از همان حضرت نقل شده است: «الغفلة ضلال النفوس و عنوان النحوس، غفلت مایه گمراهی افکار و سرلوحه نحوست هاست»، زیرا تنها راه نجات از گمراهی، تفکر و اندیشه است، ولی «غفلت» دشمن سر سخت آن می باشد.

5- در حدیث دیگری از آن حضرت آمده است: «ویل لمن غلبت علیه الغفلة فنسی الرحلة و لم یستعد، وای! بر کسی که «غفلت» بر او غلبه کند و نتیجه سفر آخرت را به فراموشی بسپارد و آماده آن نشود. »
6- امام صادق علیه السلام می فرمایند: «ان کان الشیطان عدوا فالغفلة لماذا، اگر شیطان، دشمن اسلام است (که هست) ، پس غفلت برای چیست؟ »
در احادیث گذشته، گاه «غفلت» از خدا و گاه «غفلت» از روز قیامت و گاه «غفلت» ازوسوسه های شیطان، مطرح شده است.

7- امیر مؤمنان علی علیه السلام در حدیثی می فرمایند: «فبالها حسرة علی کل ذی غفلة ان یکون عمره علیه حجة و ان تؤدیه ایامه الی الشقوة، ای وای! بر غافلی که عمرش، حجتی علیه اوست و روزگارش او را به بدبختی کشاند» (24)منظور از «غفلت» در این حدیث، «غفلت» از ترک انجام وظایف، در طول عمر است.