شدت جراحات وارده بر حضرت بسیار سنگین بود و ایشان متحمل رنج بسیاری می‌شدند و به شوق وصال حق و دیدار پدر بزرگوارشان رسول گرامی اسلام حضرت محمد(ص) در خانه خود چشم از این جهان فرو بست.

در روایتی حضرت به اسماء فرمود:
آبى برايم آماده كن، بعد با آن غسل كرده و سپس فرمود:
جامه هاى جديدم را به من بده، آنها را پوشيده و فرمود:
بقيه حنوط پدرم را از فلان جا برايم بياور و زير سرم بگذار و مرا تنها گذاشته و از اينجا بيرون برو، مى خواهم با پروردگارم مناجات كنم. و گفت:
قدرى مرا به خود واگذار و بعد مرا بخوان، اگر پاسخ تو را دادم كه بسيار خوب و اگر جوابى ندادم بدان كه من به سوى پدر خود، (يا پروردگارم) رفتم.

اسماء لحظه اى حضرت را به حال خود واگذاشت و بعد صدا زد و جوابى نشنيد، صدا زد اى دختر محمد مصطفى،اى دختر بهترين كسى كه بر روى ريگ هاى زمين پاى گذارده… اما جوابى نيامد چون جامه را از روى صورت حضرت برداشت، مشاهده كرد از دنيا رخت بربسته‌است.

[ بلادى بحرانى «وفات فاطمه الزهراء» ۷۸.]

#فاطمیه