#فکر_کردن_درد_دارد

تسليم وصيت پيامبر اكرم (ص):

اميرمؤمنان عليه السلام در تمام دوران زندگی‌اش ، مطيع محض فرمان‌هاى الهى بوده و آن‌ چه او را به واكنش وامى‌داشت ، فقط و فقط اوامر الهى بود و هرگز به خاطر تعصب ، غضب و منافع شخصى از خود واكنش نشان نمى‌داد.
آن حضرت از جانب خدا و رسولش مأمور به صبر و شكيبائى در برابر اين مصيبت‌هاى عظيم بوده است و طبق همين فرمان بود كه دست به شمشير نبرد.
امر دائر بود بين اين كه اميرمؤمنان عليه السلام اساس اسلام را حفظ نمايد و از حق خود بگذرد ؛ يا اين كه بر آن عده اندک حمله نموده و آن‌ها را از دم تيغ بگذراند و در عوض دشمنان اسلام و منافقين با استفاده از اين فرصت اساس اسلام را به خطر بيندازند ، اميرمؤمنان عليه السلام راه دوم را برگزيد و با اين فداكارى دين اسلام را براى هميشه حفظ و دشمنان اسلام را نا اميد كرد و به طور قطع اين تصميم عاقلانه‌تر بوده است.

✅در خطبه سوم نهج البلاغه مى‌فرمايد:
در اين انديشه فرو رفته بودم كه: با دست تنها (با بى ياورى) به پا خيزم (و حق خود و مردم را بگيرم) و يا در اين محيط پر خفقان و تاريكى كه پديد آورده اند صبر كنم ، محيطى كه: پيران را فرسوده ، جوانان را پير ، و مردان با ايمان را تا واپسين دم زندگى به رنج وا میدارد.
(عاقبت) ديدم بردبارى و صبر به عقل و خرد نزديكتر است ؛ لذا شكيبائى ورزيدم ؛ ولى به كسى میماندم كه:
خاشاك چشمش را پر كرده ، و استخوان راه گلويش را گرفته ، با چشم خود میديدم ، ميراثم را به غارت میبرند….

? سليم بن قيس الهلالي، ص568
? خطبه سوم نهج البلاغه

? اللهم عجل لولیک الفرج…?