?قالَ الصَّادِقُ عليه‌السلام:
? ما امَنَ بِاللّهَ وَلابِمُحَمَّدٍ وَلابِعَلىٍّ مَنْ اِذا اَتاهُ اَخُوهُ الْمُؤْمِنُ فِى حاجَةٍ لَمْ يَضْحَكْ فِى وَجْهِهِ، فَاِنْ كانَتْ حاجَتُهُ عِنْدَهُ سارَعَ اِلى قَضائِها وَاِنْ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ تَكَلَّفَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِهِ حَتَّى يَقْضِيَها لَهُ، فَاِذا كانَ بِخِلافِ ما وَصَفْتُهُ فَلاوِلايَةَ بَيْنَنا وَبَيْنَهُ
?امام صادق (عليه‌السلام) فرمود:
?به خدا و پيامبر(صلی‌الله عليه و آله) و جانشين او ايمان نياورده است كسى كه وقتى برادر مؤمنش نيازش را پيش او طرح مى‌كند با خوشرویى برخورد نكند، پس در صورتی كه قدرت داشت نياز او را بر طرف مى‌كند و اگر خودش نتوانست با كمك ديگرى اقـدام مى‌كند تا بر طرف سازد. اگر مؤمنى چنين نکند بنابراين ولايتى بين ما اهل‌بيت و او نخواهـد بود.