مَنْ ذَا الَّذي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثيرَةً وَ اللَّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ؛ پس خدا وام او را به چند برابر افزون کند و خداست که تنگی ووسعت می بخشد و شما بسوی او باز می گردید) و همچنین برای تشویق و تهییج مؤمنان برای آنکه قرض الحسنه بدهند، می فرماید: که آن را برای آنها دویا چند برابر می کند و قبض به معنای گرفتن چیزی و بسط به معنای مقابل آنست ،در بیان این سه صفت یعنی (قابض ، باسط و مرجع عباد) برای فهماندن این معناست که آنچه درراه خدا قرض بدهند هدر نمی رود و باطل نمی شود و هیچ بعیدنیست که به چند برابر تبدیل شود ،چون خدا قابض است ،یعنی خداست که این قرض را می گیرد و باسط است یعنی هر چه را بخواهد زیاد می کند و مرجع است ، یعنی شما به سوی او باز می گردید و آن مبلغ افزوده را پس می گیرید، آنهم بصورت تمام و کمال .       245   بقره

1- هر کس انفاقی در راه خدا می کند نباید منتی بگذارد چون همه آنچه ما داریم از آن خداست و ما فقط یک واسطه هستیم.

2- لطف خدا آنقدر زیاد است که نعمتی را که به ما داده و ما انفاق می کنیم را برای ما چند برابر می کند.

3- وقتی می بخشی اولا فکر نکن آن مال متعلق به تو بوده بلکه از آن خداست ثانیا فکر نکن با انفاق مالت کم می شود چون کم و زیاد شدن اموال بدست خداست پس زمان انفاق مغرور نشو و بگو من انفاق کردم شاید روزی خودت محتاج شوی

4- این مالیکه خدا به تو داده جهت آزمایش است که آیا در راه خدا انفاق میکنی؟

5- دارا و ندار به سوی خدا برمی گردند فقط خودشان می مانند و اعمالشان.

6- سعی کنیم قرض و انفاق ما بدون نسبت باشد و اگر فقیری را می شناسیم قبل  از اینکه او طلب کند در صدد رفع نیاز او برآییم.

7- خداوند قادر است همه نیازمنده را روزی  دهد ولی روزی آنها را در اموال دیگران قرار داده تا آزمایش بشوند و خودشان ببینند چه می کنند

8- امام حسن مجتبی علیه السلام بهترین مصداق انقاق کننده در راه خداست.