ما خاک بوس آستان اهل بیتیم
? ما خاک بوس آستان اهل بیتیم
شکر خدا از نوکران اهل بیتیم
? مانوس, با پیر و جوان اهل بیتیم
دلدادگان دودمان اهل بیتیم
? ما زیر دین خانِدان جود هستیم
ما در پناه مهدی موعود هستیم
? ما اهل ایران امت صاحب زمانیم
هر روز و شب در خدمت صاحب زمانیم
? شکر خدا که رَعْیت صاحب زمانیم
یک عمر زیر منت صاحب زمانیم
? آقاتر از مولای ما دنیا ندارد
جز او کسی دیگر هوای ما ندارد
? آقا سلام , عرض ادب , عرص ارادت
بار دگر در حق ما کردی محبت
? مثل همیشه داده ای ما را خجالت
در مجلس میلاد تو گشتیم دعوت
? با مهربانی سوی خود ما را کشاندی
هر خوب و بد را پای این سفره نشاندی
? تو مثل زهرا مادرت مشکل گشایی
در شادی و غم یار هر شاه و گدایی
? تو تکیه گاه و محرم اسرار مایی
دیدیم از تو مهربانی , با وفایی
? لطف تو از دل برده کل غصه ها را
دست دعای تو گرفته دست ما را
? ای دلشکسته از غریب و آشناها
ای غیبتت زیر سر امثال ماها
? خیلی به درد تو نخورد این ادعاها :
آقا بیا آقا بیا آقا بیاها
? ما جان خود را هدیه بر جانان نکردیم
ما لطف بسیار تو را جبران نکردیم
? بر این شب دنیا بتاب ای ماه پنهان
درد است در دل ها ولی کو راه درمان؟
? پر گشته این عالم ز غم های فراوان
عید و عزا بی تو ندارد فرق چندان
? خیری نمی بینیم از دورانِ بی تو
بس نیست آقا نیمه ی شعبانِ بی تو؟
? گم شد بدون تو در عالم مهربانی
کم می شود پیدا دل صاحب زمانی
? آقای من اینجا نه پیری نه جوانی
چون مهزیار از تو نمی گیرد نشانی
? جای شهیدان جای انصار تو خالیست
آقا ببخش اینجا کسی فکر کسی نیست
? آقا بیا و حال دنیا را عوض کن
این روزگار سرد اینجا را عوض کن
? هویی بکش , بی بال و پرها را عوض کن
آقا به جان مادرت ما را عوض کن
? وقتش شده با گوشه چشمی یا دعایی
مثل خودت ما را ابالفضلی نمایی
? ای که شده قلبت پریشان ابالفضل
ذکر لبت هر روز و شب, ای جان ابالفضل
? ای بی قرار داغ دستان ابالفضل
گریه کن لب های عطشان ابالفضل
? از روضه او هر دلی در التهاب است
قبر عمویت هم قد طفل رباب است
?محمد حسین رحیمیان