مراقبه و محاسبه

مراقبت خدا :

امام على عليه السلام ـ در دعايى كه به كميل تعليم داد ـ فرمود :

فَأسألُكَ بالقُدرَةِ التي قَدَّرتَها ···

أن تَهَبَ لي في هذهِ اللَّيلةِ و في هذِهِ الساعةِ كُلَّ جُرمٍ أجرَمتُهُ ···

و كُلَّ سَيِّئَةٍ أمَرتَ بإثباتِها الكِرامَ الكاتِبِينَ

الذين وَكَّلتَهُم بحِفظِ ما يكونُ مِنّي و جَعَلتَهُم شُهُودا عَلَيَّ مَع جَوارِحِي

و كُنتَ أنتَ الرَّقيبَ عَلَيَّ مِن وَرائهِم و الشاهِدَ لِما خَفِيَ عَنهُم .

به آن قدرتى كه مقدّر كرده اى . . . از تو مسئلت دارم كه

هر جرمى را كه تا اين شب و اين لحظه مرتكب شده ام بر من ببخشايى . . .

و نيز هر گناهى را كه به كرام الكاتبين ( آن نويسندگان بزرگوار ) فرموده اى آن را ثبت كنند

و آنها را به حفظ اعمال من گماشته اى و همراه جوارح من ، شاهد بر من ، قرارشان داده اى

و در وراى همه آنها ، تو خود نيز ناظر بر من و شاهد آنچه از نگاه آنها مخفى مانده ، بوده اى .

( الإقبال : ۳ / ۳۳۶ )

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه « هيچ عملى نمى كنيد ، جز اين كه وقتى دست به آن مى زنيد ، ما بر شما گواه و ناظريم . » ـ فرمود:

كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا قَرَأ هذهِ الآيةَ ، بَكى بُكاءاً شَديدا .

رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگاه اين آيه را مى خواند ، به شدّت مى گريست .

( مجمع البيان : ۵/۱۸۰ )