?مرحوم دولابی می فرمایند:

?مؤمنین دو قسمند؛ یک عده از قَدَر بهره می‌برند و عده دیگر به قضا تن داده اند و خود را محکوم خدا میدانند اگرچه بالاخره قَدَر مغلوب قضا‌ میشود و سرانجام همه به قضا تن میدهند، ولی بعضی از مؤمنین زودتر تن به قضا داده اند و راحت شده اند. قََدَر محاسبات عبد است که با خود فکر میکند چه بکنم و یا نکنم. قَدَر کم و زیاد میشود. قضا مال خداست و حتمی است و کم و زیاد هم نمیشود. هرجا که از قََدَر خسته شدی و عاجز شدی، به قضا پناه ببر و به خدا توکل کن که راحتی در آن است. مولایم اباعبدالله‌ (ع) در گودال قتلگاه به خدا عرضه داشت: «الهی رِضاًبِرِِضِاکَ» خدایا به قضای تو رضایت دادم