خطری که گروه های فرهنگی را تهدید می کند.همین اندازه می توان گفت مسائلی پیش آمده که سرنوشت قرن آینده را تعیین می کند و بزرگ ترین خطری که گروه های فرهنگی را تهدید می نماید ، جدی نگرفتن این مسائل است و این که با سطحی نگری دینی، وضع را ساده بپندارند و نسبت به اهداف نسل آینده تعمق لازم را به کرا نبندند.

انقلاب اسلامی در ظهور گردبادی از حضور مردم پیروز شد، در حالی که دارای دو عنصر قوت و ضعف بود قوت حضور مردمی که تاریخ جدید را در زیر سایه ی دین و رهبری دینی پایه گذاری کردند  و ضعف عدم درک همه جانبه ی حضور انقلاب  در تاریخ جدید هر سال واقعه ی پیروز یانقلب را جشن می گیریم و باید بگیریم زیرا حادثه ی بزرگی به وقوع پیوست ولی باید آن را با کامیابی قطعی که باشناخت ابعاد قدسی انقلاب ظهور می کند، یکی نپنداریم. زیرا تاریخ جای احساساتی بودن نیست،بلکه جای انسان های حکیمی است که نسبت به احساسات بی تفاوت نیستند.

گروه های فرهنگی که به فعالیت های خود مشغولند، به ندرت متوجه اند چه نقص هایی نسبت به آینده در مقابل خود دارند و چه بسا گرفتار هرج و مرج های سیاسی شوند و در آن هرج و مرج ها منحل گردند و بدون هیچ نتیجه ای در وضع ابتدایی خود بمانند . همین قدر می دانند وضع در حال تغییر است ولی نمی دانند چگونه، اگر متوجه چگونگی به حاشیه رفتن نظام حاکم جهانی نباشیم در هیچ عالمی از عوالم فکر حاضر نیستیم واین است معنای بی عالمی.