مناجات با خــــــــــــدا
بواسطه اربابــ حسیݩ(ع)

هر چند که در زندگیم رنگ خدا نیست
اما به لبم سوی خدا غیر دعا نیست

آنکس که بود اهل بکا ، می شود آزاد
صد حیف که بر دیده و دل حال بکا نیست

این روزه ی ما نیست سپر در بر آتش
در روزه ی ما غیر دورنگی و ریا نیست

در ماه کریمان دل من خوش به کریم است
چون غیر کریمان که کسی فکر گدا نیست

هر چند که آلوده ام اما دم افطار
در سینه ی من غیر غم کرببلا نیست

گر روزه نگیرد ره روضه چه ثوابی
بی روضه که خیری به دل روزه ی ما نیست

با روضه خدا میخرد این بنده ی عاصی
با روضه دل از حضرت ارباب جدا نیست

ای شمر چرا بر تن ارباب نشستی
بر سینه ی او جای تو ای بی سر و پا نیست