?? #مناجات_شعبانیه - ۱۰ ??

??الـهی كَيْفَ اَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَيْبَةِ مَحْروماً، وَقَدْ كانَ حُسْنُ ظَنّی بِجُودِكَ اَنْ تَقْلِبَنی بِالنَّجاةِ مَرْحُوماً، اِلـهی وَقَدْ اَفْنَيْتُ عُمْری فی شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ، وَاَبْلَيْتُ شَبابی فی سَكْرَةِ التَّباعُدِ مِنْكَ، اِلـهی فَلَمْ اَسْتَيْقِظْ اَيّامَ اغْتِراری بِكَ، وَرُكُونی اِلی سَبيلِ سَخَطِكَ،

??خدايا چگونه از بارگاهت با نوميدی و محروميت بازگردم، در حالی كه خوش گمانی‌ام به بخشش و جودت اين بوده كه مرا نجات يافته و بخشيده باز می‌گردانی،

خدايا عمرم را در آزمندی غفلت از تو نابود ساختم، و جوانی‌ام را در مستی دوری از تو پير نمودم.

خدايا در روزگار غرور نسبت به تو، بيدار نشدم و گاهِ تمايلم به سوی خشم تو، آگاه نگشتم.