خدايا من چگونه به غير تو اميد داشته باشم در حالي كه تمام خير و بهترينها در دست تو است .
در حالي كه بدون اذن تو و اولياي تو كاري انجام نمي گيرد .
اميرالمومنين علبه السلام يدالله است و خداوند اين بزرگوار را مظهر دست خودش قرار داده است .

و كيفَ اُوءمِّل سِواك والخلق والامر لك

خدايا چگونه به غير تو اميد داشته باشم در حاليكه همه عالم خلق و امر متعلق به تو است .
عالم خلق عالمي است كه همه چيز به تدريج ساخته ميشود و عالم امر عالمي است كه به محض اراده خداي سبحان ، بصورت كن فيكون، محقق ميشود.
اين دوعالم با هم متفاوت است .
در عالم خلق خون و علقه و مضغه … بتدريج و آرام آرام صورت ميگيرد و زمان ندارد

خدايا اگر بايد زمان ببرد يا زمان نبرد و بي زمان باشد، همه چيز به دست توست ، به تدريج باشد يا به يكباره همه دست توست
پس من چگونه ميتوانم بدون تو ، اميد به غير داشته باشم .
وقتي صاحب امر را صدا ميزنيم يعني خداوند عالم امر را به دست ايشان داده است .
وقتي ولايت كار راه بياندازد يعني ديگر زمان در كار نيست
يك لحظه دهد كوهي به كاهي .
وقتي پناهنده شوي در يك لحظه با يك نگاه و عنايت درخت خشكيده پر از ميوه ميشود .

اميدواران وقتي مشغول مناجات ميشوند قطعا عطايي در مقابل درخواست آنها داده ميشود و اصلا همين كه توفيق سوال ميشود ، عطا است .و وقتي عطا شد قرب و نزديكي است
در بطن توجه به خدا قرب است و قرب جداي از عطا نيست
كسي كه اميدوار به حق است
بايد تفكر توحيدي داشته باشد كه تمام خيرات به دست خداوند است ، امر زمانبردار و امر بي زمان بدست خداست بنابراين چرا انسان نيازش را به كس ديگر بگويد ؟؟؟؟

استاد بروجردي