یکی از القاب حضرت مهدی(علیه السلام) منتقم است. در توضیح علّت برگزیده شدن این لقب بر آن حضرت مطالب زیادی در سخنان اهل بیت(علیه السلام) وارد شده است.

از جمله در روایتی که از امام محمّدباقر(علیه السلام) نقل شده، وقتی از آن حضرت سؤال می کنند که چرا فقط به آخرین حجّت الهی قائم گفته می شود؟ آن حضرت در پاسخ می فرمایند:

چون در آن ساعتی که دشمنان، جدّم امام حسین(علیه السلام) را به قتل رساندند فرشتگان با ناراحتی در حالی که ناله سرداده بودند عرض کردند：
پروردگارا❗️آیا از کسانی که برگزیده و فرزند برگزیده تو را ناجوانمردانه شهید کردند در می گذری❓

در جواب آنها خداوند به آنان وحی فرستاد که:
ای فرشتگان من❗️
سوگند به عزّت و جلالم از آنان انتقام خواهم گرفت هرچند بعد از مدّت زمان زیادی.

آن گاه خداوند متعال نور و شبح فرزندان امام حسین(علیه السلام) را به آنان نشان داد و پس از اشاره به یکی از آنان که در حال قیام بود فرمود:

 با این قائم از دشمنان حسین(علیه السلام) انتقام خواهم گرفت.

پی نوشت:

دلائل الامامة، ص239

سه راهکار امام هادی(علیه السلام) برای تعجیل در ظهور:

امام هادی(علیه السلام) می‌گویند در سیر اول این سه کار را انجام بدهید:

1-قلب‌ها باید تسلیم بشود، این دل باید با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) یکی شود، این خیلی مهم است. در روایت داریم که خدا یک موقعی به پیامبرش(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: ای نبی ما می‌بینی بعضی‌ها خیلی به سمت من می‌آیند، می‌بینی بعضی‌ها خیلی خدا خدا می‌کنند. من اینها را دوست می‌دارم؛ چون دوست دارم صدایشان را بشنوم. خدا خدا را در زبانشان می‌اندازم. گاهی انسان را امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) دوست دارند، وقتی دوستش دارد یا مهدی به زبانش می‌افتد.آدم‌هایی که دل‌هایشان مهدوی است. این عنایت خود حضرت است. قلب باید مهدوی باشد. وجود باید مهدوی باشد.

2-گام دومی که امام هادی(علیه السلام) می‌فرمایند این است که آدم نظرش هم تابع نظر امام باشد. جامعه منتظر ما صبح‌ها دعای عهد می‌خواند. می‌گوید: «اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاْمامَ»، من امام دارم، وقتی امام دارم باید تابع باشم، می‌گویند وقتی مسجد رفتی، زودتر نباید سر از رکوع برداری. عقب هم نباید بیفتی.

آدم امام زمانی می‌گوید: من پیشوا دارم، قانون زندگی من بر اساس نظر حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است، نظرم تابع است.

آدم منتظر سیر دوم در زندگی‌اش این است امام هر کاری کرد، من آن کار را انجام می‌دهم، خودم، دلم، عشقم، زندگی‌ام همه در امام دیده می‌شود، وجود من کی معنا پیدا می‌کند؟ با وجود امام. باز در دعای عهد نکته زیبایی است می‌گوید شما صبح‌ها با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) عهد می‌بندید، تجدید عهد می‌کنید « اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی»، بعضی‌ها حرم می‌روند طرف در حرم با حجاب است، بیرون حرم می‌آید! گاهی طرف وارد جلسه دینی می‌شود، می‌گوید اینجا باید متدین بود، از جلسه جدا می‌شود فراموش می‌کند، طرف مسجد می‌آید، نماز جماعت را می‌خواند، بعد از مسجد یک نوع دیگر زندگی می‌کند!

آدم امام زمانی می‌گوید: من پیشوا دارم، قانون زندگی من بر اساس نظر حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است، نظرم تابع است.

3-سوم این است که یاری من برای شما آماده شده است، ما گاهی تصور می‌کنیم که همه چیز از امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌خواهیم، جالب است امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم از ما توقع دارد، حتی خداوند هم نیاز به یاری دارد، خدایی که این همه صفات در جوشن کبیر در ماه مبارک رمضان خوانده‌ایم، همین خدا می‌گوید: «إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ یَنصُرْکُمْ»(محمد/7)؛ اگر کمکم بدهید کمکتان می‌کنم؛ یعنی خدا نیازمند کمک مردم است، نه برای خودش، برای خود مردم.

اولین دعای امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هنگام ولادت:

خدا قشنگ می‌گوید: «وَ لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن یَنصُرُه»(حج/40)؛ هر کس من را یاری کند، من او را یاری می کنم، امام هم همین را می‌گوید، امام هادی(علیه السلام) در زیارت جامعه کبیره به ما یاد دادند که بگویید یاری من برای شما آماده شده است. این سه گام در زندگی‌مان باید حاکم شود.

اصلاً بخواهم واضح‌تر بگویم ظهور یک مثلث است، ظهور حضرت مهدی(ع) که ما همه منتظرش هستیم یک مثلث است، یک ضلعش خدا است که خدا می‌خواهد ظهور چون هدف خلقت است، چون عبودیت در ظهور معنا پیدا می‌کند، خدا عاشق ظهور است، دنبال ظهور می‌گردد، خدا در ظهور پرستش واقعی می‌شود، امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم که عاشق ظهور هستند.

حضرت مهدی سحرگاه نیمه شعبان به دنیا آمدند، حکیمه خاتون می‌گوید: اول دعایی که امام عصر(عجل الله تعالی فرجهالشریف )کردند این بود که خدایا فرجم را نزدیک کن، این نوزاد کمتر از یک ساعتشان بود، به پدر بزرگوارشان دادم، در بغل بابا دست به دعا بلند کردند، «خدایا! گشایش دوستان من در فرج من است. فرج من را نزدیک کن»، پس امام ظهور می‌خواهد.

حمیری می‌گوید: آقا پرده خانه را در مستجار کعبه گرفتند و فرمودند: « اللّهُمَ أَنجِزلی ما وَعَدتَنی»(اعیان الشیعه، جلد حضرت مهدی، ص 105)؛ خدایا فرجم را نزدیک کن.

پس امام(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌خواهد، خدا می‌خواهد، چه کسی باید بخواهد؟ ما باید بخواهیم،خدا این سؤال را می‌پرسد: تو چه کار کردی که من مهدی را بفرستم؟تو برای آمدن امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) که من دلم می‌خواهد بیایدچه کرده ای؟

من گاهی مثال می‌زنم، اگر کسی را دعوت می‌کنیم، مهمانی می‌آید در خانه‌مان در را می‌بندیم، قفل هم می‌کنیم، پشت در را می‌اندازیم در می‌زند، می‌گوییم ما نهار را کشیدیم، منتظریم به او زنگ می‌زنیم، می‌گوید: در را باز کنید من داخل بیایم، ما پشت در ایستادیم، داد می‌زنیم، چرا نمی‌آیی، می‌گوید در را باز کنید. امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌گوید در را باز کنید، پشت درم من لحظه‌شماری می‌کنم، می‌آیم، این در را چطوری باز کنیم یار شویم.

یامهدی

یکی از احادیث بسیارشاخص وپررنگ در بین فریقین{شیعه وسنی} روایتی است معروف با سندصحیح که نقل شده:{من مات ولم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیت}هرکس بمیرد وامام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.روایت دیگری هم شبیهش داریم: هرکس بمیرد وبیعتی به گردنش نباشد به مرگ جاهلیت مرده. درمنابع اهل سنت فراوان است.

دوکلمه خیلی عجیب ومهم در این حدیث،یکی لفظ“لم یعرف”ودیگری “امام زمان” است.

در روایت گفته نشده “لم یعلم “بلکه گفته شده “لم یعرف”.یعنی باید امام زمانش را بشناسد نه اینکه فقط بداند اوکیست.شناخت،یک مرحله از دانستن بالاتره. یک مثال برای تبیین فرق شناخت وعلم.مثلا یکی از شما میپرسه تبریز میدونی چیه؟درجواب میگی: یه شهری تو ایران.ولی وقتی بگه:شهرتبریز رو میشناسی یا نه؟ شناخت تبریز فرق داره. تبریز رو کسی می شناسه که در آن چندسال زندگی کرده باشه.کوچه پس کوچه هاش رو بلد باشه،خیابون هاشو بلد باشه،نقاط تاریخی اون رو بلد باشه.

پس “یعرف “یعنی اینکه در مورد وجود امام زمان باید به شناخت رسید،صرف دونستن کافی نیست.بایدبدونی امام زمان کیه ،برای چی هست؟

لفظ دوم ،لفظ امام زمانه.نگفته هرکسی بمیرد وامامت رانشناسد،بلکه گفته امام زمانش را.یعنی اگر همه یازده امام رو بشناسی، امام زمانت رو نشاسی ،جاهل مردی!

از آقا امام صادق{علیه السلام}پرسیده شد:اگر کسی تمام امام های قبل از شما را بشناسد ولی شمارا نشناسد،آیا مومن است؟امام فرمودند: خیر.پرسید: آیا مسلمان است؟فرمودند: آری

مومن بودن مرحله ای بالاتر از مسلمان بودن است.شهادتین کافی است برای مسلمان شدن،برای مومن بودن باید امام زمانت رو بشناسی .

در قرآن آیاتی است که خطابش صرفا به مومنین است.در حقیقت هدف از اسلام ومسلمان شدن، همان ایمان است.

منبع: سخنرانی استاد رائفی پور

چرااین ماه شعبان نامیده شده است؟

در واژه‌هایی که از گذشته‌های دور - در هر زبانی - باقی‌ مانده در تمام موارد نمی‌توانیم دلیلی قطعی برای نام‌گذاری بیابیم، اما با این وجود دریکی از کتب تاریخی آمده، این نامگذاری از آن جهت است که مردم در این ماه به گروه های متعدد تقسیم شده و بر سر آب‌هاى خویش به طورگروهی و همچنین برای غارت می‌رفته‌اند و شعبان و انشعاب از ریشه “شعب”به معنای دسته دسته شدن است.

فضیلت ماه شعبان
رسول‌ خدا محمد مصطفی{صلوات الله علیه واله}می‌فرمایند: شعبان ماه شریفی است و آن ماه من است، حاملان عرش آن را بزرگ می‌شمارند و حق آن را می‌شناسند، آن ماهی است که در آن همچون ماه رمضان، روزی بندگان زیاد می‌شود.

بعضی از اعمال ماه شعبان

- هر روز هفتاد مرتبه بگویید: اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ
- هر روز هفتاد مرتبه بگویید: اَسْتَغْفِرُاللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَىُّ الْقَیوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَیهِ و در بعضى روایات الْحَىُّ الْقَیومُ پیش از الرَّحْمنُ الرَّحیمُ است و عمل به هر دو خوبست و از روایات مستفاد مى‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است و هر که هر روز از این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آن است که هفتاد هزار در ماه‌هاى دیگر استغفار کند.
- در این ماه تصدق کنید، اگر چه به نصف دانه خرمایى باشد تا حق تعالى بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند، از حضرت صادق{علیه السلام} منقول است که از آن پیامبراکرم {صلوات الله علیه واله}سوال کردند از فضیلت روزه رجب فرمود: چرا غافلید از روزه شعبان، راوى عرض کرد: یابن رَسول الله چه ثواب دارد کسى که یک روز از شعبان را روزه بدارد؟ فرمود: به خدا قسم! بهشت ثواب اوست، عرض کرد: یابن رسول الله بهترین اعمال در این ماه چیست؟ فرمود: تصدق و استغفار، هر که در ماه شعبان تصدق کند، حق تعالى آن را تربیت کند.
- در این ماهصلوات بسیار فرستید
پیامبراکرم {صلوات الله علیه واله}می فرمایند:شعبان ماه من است.دراین ماه برمن بسیار صلوات بفرستید.
- در هر روز از شعبان در وقت زوال و در شب نیمه آن صلوات مَرْویه از حضرت امام زین العابدین {علیه السلام} را بخواند.
- از جمله اعمالی که در ماه شعبان به آن سفارش شده تمرین سکوت برای اندیشیدن درخویش است و آماده شدن برای بهره برداری بهتر از ماه رمضان.
- یکی دیگراز اعمال ،مناجات است و آن ،یکی از کارهایی است که بزرگان و پیشوایان دین در این ماه انجام می دادند .از جمله مناجات‌ها، مناجات معروف «شعبانیه» است که از امیرالمؤمنین و فرزندان او است که در ماه شعبان می‌خواندند و آن مناجاتی است که برای اهلش عزیز و گرامی است و برای خاطر آن به ماه شعبان مأنوس می‌شوند، بلکه انتظار آن را می‌کشند و مشتاق آمدن ماه شعبان می‌شوند و در آن مناجات ،علوم سرشاری در کیفیّت معامله بنده با خدای متعال است که در آن اظهار ادب در طریق معرفت حق و سؤال و دعا و استغفار نسبت به خدای خود بیان شده و استدلالات ظریف و لطیفی که سزاوار مقام عبودیّت برای استحکام مقام امیدواری ، مناسب حال مناجات است، ذکر کرده و دلالت صریح و روشن در معنای قرب و لقای خداوند و دیدار او تنظیم شده است که به آن وسیله شبهات انسان‌ها و شکیّات منکران و وحشت اهل شک و شبهه را برطرف کرده است.

*رویدادهای ماه شعبان:

مهمترین رویداهای این ماه عبارتند از:
- دوم شعبان؛ آمدن حکم وجوب روزه ماه رمضان درسال دوم هجری{علیه السلام}
- سوم شعبان؛ ولادت امام حسین{علیه السلام}
- چهارم شعبان؛ ولادت حضرت عباس{علیه السلام}
- پنجم شعبان؛ ولادت امام سجاد{علیه السلام}
- یازده شعبان؛ ولادت حضرت علی اکبر{علیه السلام}
- پانزده شعبان؛ ولادت امام زمان{عجل الله تعالی فرجه الشریف}

 پی نوشت:

برگرفته از کتب متعدد

یک شب به مولایم حسین

گفتـم چـرا قلبـم دگــر

برتارزلفت گیرنیست

سربرزمین افکندوگفت

خودکرده راتدبـیرنیست

گفتـم که دیگر گوییــا

گشتتم جدااز عشـق تو

گفتـا که یا زهـرا بگو

ای بنده هرگزدیرنیست

گفتم  کـه دیگرگـوییا

افتـاده ام ازچشم تـو

باغم نگاهم کردوگفت

مولازنوکرسیـرنیست

باد هم کـم نکند سـوزدل صحـرا را

قطره ی عشـق به آتش بکشـد دریارا

این ترک خورده دلم وحشت آن رادارد

کـه بـمیــرد ونبـینـد پســر زهـرا را