#نامهای_حضرت_محمد_ص_در_قرآن

⇦ عبــــ♡ــــــدالله

قرآن در ستایش انبیا، بعد از کلمه «عبد» و یا قبل از آن، نام خاص انبیا را می‌برد؛ مانند: «عَبْدَنا أَيُّوب» و «عَبْدَنا داوُد» ولی درباره پیامبر خاتم (ص)، این کلمه همواره به صورت مطلق و بدون ذکر نام، یا قرینه دیگری، به کار رفته است. در قرآن کریم، در هیچ موردی کلمه «عبد» بدون اسم یا قید ذکر نشده است، جز در مورد پیامبر خاتم (ص). این شیوه بیان، نشان‌گر عبد مطلق بودن پیامبر (ص) است.
عبد و بنده الهی بودن، از ارزش‌های والای انسانی است؛ بلکه والاترین ارزش انسانی است. عبودیت، مقدمه پرواز و عروج است و بدون خروج از صفات رذیله و کسب صفات فضیلت، امکان ندارد. لذا کمال عبودیت، که به مفهوم کمال رهایی از غیر خداست، از مختصات پیامبر (ص) است.

● سوره ص، آیه ۴۱ و آیه۱۷.
○ تفسیر تسنیم، ج۲، ص۲۱۹.