نمونه ای از نماز زاهدان

ربیع بن خثیم یکی از زهاد ثمانیه است که قبرش در خراسان می باشد، (خواجه ربیع مشهور) از او حکایت شده است که: شب تا صبح در یک رکعت بیدار بود وقتی که صبح می نمود، ناله و آه می نمود و می گفت: اخلاص داران پیشی گرفتند و ما در راه باز ماندیم.
از رساله قشیری نقل شده است: وقتی خواجه ربیع وفات کرد، یکی از همسایگانش دخترکی داشت به پدرش گفت: آن ستونی که هر شب در خانه همسایه بود چه شد؟ پدر گفت: فرزند! آن ستون نبود بلکه همسایه صالح ماربیع بود که از اول شب تا به صبح بر قدمهای خود ایستاده بود.
آری! چنان بر قیام شب مداومت می نمود که دخترک همسایه خیال کرده بود که ستون است.
غزالی در احیاء العلوم نقل می نماید: ربیع- علیه الرحمه- قبری در خانه خود حفر کرده بود و هرگاه غفلتی از آخرت در دل خود مشاهده می نمود، در آن قبر داخل می شد و به پهلوی خود می خوابید و مدتی می ماند و می گفت: پروردگارا! مرا به دنیا باز گردان تا از آنچه از خود به جای گذاشتم، کار نیکی انجام دهم و مکرر می نمود پس به نفس خود خطاب می کرد و می گفت: ای ربیع! تو را از عالم قبر، به دنیا برگردانیدند، پس آنچه باید به جای بیاوری به جای آور.

?صلاه الخاشعین؛شهید دستغیب