نه خود غیبت می کرد و نه اجازه غیبت کردن در حضورش را می داد.

جناب آقای اسلامیه نقل می کردند که: در زمانی که مرحوم انصاری (قدس سره) در قم ساکن بودند و به درس آیت الله ااعظمی حائری (قدس سره) می رفتند. مرتبا برای برادرش که در همدان عطاری داشت نامه می نوشتند

یکبار در نامه ای نوشته بود، برو از آیت الله آخوند ملا علی همدانی برای من حلال بودی طلب کن، چون در قم من در مجلسی بودم که جمعی شرکت داشتند در آن جلسه از آخوند ملا علی بدگوئی شد من پیش خود فکر کردم که آیا باید دفاع کنم یا نه، به این نتیجه رسیدم که باید از ایشان دفاع کنم ولی قبل از اینکه سخنی بگویم، جلسه پاشید و آنها متفرق شدند، پس به جهت این کوتاهی از او برای من طلب حلالیت بعمل آور. جناب آقای اسلامیه می فرمود: وقتی برادر آیت الله انصاری (قدس سره) این مساله را با آخوند در میان گذاشتند

آخوند فرمود: حلال کردم، حلال کردم، عجب! هنوز اینگونه افراد پیدا می شوند