نهج البلاغه معجونی تمام نشدنی:
?نهج البلاغه
?حکمت۴۲۵

?إنَّ لِلَّهِ عِبَاداً يَخْتَصُّهُمُ اللَّهُ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ فَيُقِرُّهَا فِي أَيْدِيهِمْ مَا بَذَلُوهَا فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ ثُمَّ حَوَّلَهَا إِلَي غَيْرِهِمْ .

?خدا را بندگاني است براي سود رساندن به ديگران،

?نعمتهاي خاصي به آنان بخشيده،

?تا آنگاه كه دست بخشنده دارند نعمتها را در دستشان باقي مي گذارد،

?و هرگاه از بخشش دريغ كنند، نعمتها را از دستشان گرفته و به دست ديگران خواهد داد.