نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_هشت قرآن ڪریم #بخش_اول
?نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_هشت قرآن ڪریم
#بخش_اول
?سورہ حشر
?حقانیت گفتار و ڪردار پیامبر را خدا امضاء ڪردہ است
ِ(۷- حشر)
[از اموال و احڪام و معارف دینے] آنچہ را پیامبر صلےاللہ علیہ وآلہ وسلم بہ شما عطا ڪرد بگیرید و از آنچہ شما را نهے ڪرد، باز ایستید و از خدا پروا ڪنید زیرا خدا سخت ڪیفر است.
این جملہ هر چند در ماجراے غنائم بنےنضیر نازل شدہ، ولے محتواے آن یڪ حڪم عمومے در تمام زمینهها و برنامههاے زندگے مسلمانها است، و سند روشنے است براے حجت بودن سنت پیامبر صلےاللہ علیہ وآلہ وسلم.
بر طبق این اصل همہ مسلمانان موظفند اوامر و نواهے پیامبر صلے اللہ علیہ و آلہ و سلم را بہ گوش جان بشنوند و اطاعت ڪنند، خواہ در زمینہ مسائل مربوط بہ حڪومت اسلامے باشد، یا مسائل اقتصادے، و یا عبادے، و غیر آن، بہ خصوص اینڪہ در ذیل آیہ ڪسانے را ڪہ مخالفت ڪنند بہ عذاب شدید تهدید ڪردہ است.
بر این اساس اطاعت از دستور رسول خدا صلےاللہ علیہ وآلہ وسلم، اطاعت از خدا و قرآن است و بر هر مسلمانے واجب. آن حضرت نیز در غدیر امر بہ تبعیت از علےبن ابےطالب علیهما السلام ڪرد و در روایاتے مانند حدیث ثقلین بہ پیروے از اهل بیت علیهم السلام امر نمود پس با تڪیہ بر آیہ مورد بحث و روایت غدیر و ثقلین بہ راحتے میتوان حقانیت مڪتب شیعہ را ثابت ڪرد.
?دو تقوایے ڪہ قرآن بہ آن سفارش میڪند
َ(۱۸- حشر)
اے اهل ایمان! از خدا پروا ڪنید و هر ڪسے باید با تأمل بنگرد ڪہ براے فرداے خود چہ چیزے پیش فرستادہ است، و از خدا پروا ڪنید یقیناً خدا بہ آنچہ انجام میدهید، آگاہ است.
?این آیہ مؤمنین بہ رعایت دو تقوا سفارش میڪند:
?تقواے اول اینڪه: خداے سبحان را فراموش نڪردہ و هموارہ مراقب اعمال خود باشند ڪہ ڪدام صالح است و ڪدام معصیت؛ چون سعادت زندگے آخرتشان بہ این اعمالشان بستگے دارد. و نیز مراقب باشند ڪہ جز عمل صالح انجام ندهند و آن را هم فقط براے رضاے خدا بہ جاے آورند و هموارہ این مراقبت را ادامہ دهند و از نفس خود حساب بڪشند. هر عمل نیڪے ڪہ در ڪردههاے خود یافتند خدا را شڪرگزارند و هر عمل زشتے دیدند خود را توبیخ نمودہ و نفس را مورد مؤاخذہ قرار دادہ و از خداے تعالے طلب مغفرت ڪنند.
?تقواے دوم اینڪه: در مقام محاسبہ و نظر در اعمال، خداترس باشید؛ یعنے چنان نباشد ڪہ عمل زشت خود را و یا عمل صالح ولے غیر خالص خود را بہ خاطر اینڪہ عمل شما است زیبا و خالص بہ حساب آورید.
?قانون روابط بین الملل در قرآن
(آیات ۸ و ۹- ممتحنه)
خدا شما را از نیڪے ڪردن و عدالت نسبت بہ ڪسانے ڪہ درڪار دین با شما نجنگیدند و شما را از دیارتان بیرون نڪردند باز نمیدارد زیرا خدا عدالت پیشگان را دوست دارد. خدا فقط شما را از دوستے با ڪسانے نهے میڪند ڪہ در ڪار دین با شما جنگیدند، و از دیارتان بیرون راندند، و در بیرون راندنتان بہ یڪدیگر ڪمڪ ڪردند. و ڪسانے ڪہ با آنان دوستے ڪنند، پس دوستے ڪنندگان همان ستمڪارانند.
این آیات از مهمترین آیات قرآن در عرصہ بین الملل است ڪہ تڪلیف سطح و نوع تعامل حڪومت اسلامے با ڪشورهاے غیر اسلامے را بیان میڪند.
بر اساس این آیات رابطہ عادلانہ و بر پایہ احترام متقابل و رعایت قراردادهایے ڪہ بین شما و آنها وجود دارد امرے روا و جایز است؛ اما این رابطہ حسنہ تا زمانے است ڪہ آنها نسبت مسلمانان و حڪومت اسلامے توطئہ نڪردہ باشند و بہ صورت علنے و یا پشت پردہ؛ تنهایے و یا گروهے در صدد ضربہ زدن بہ مسلمانان و نظام اسلامے نباشند ڪہ اگر این گونہ شد ارتباط با آنها قطع و پاسخ قاطع و مناسبے بہ آنها دادہ میشود.
?سورہ صف
?تجارتے ڪہ نجات دهندہ است
(آیات ۱۰و ۱۱و ۱۲- سوره صف)
اے اهل ایمان! آیا شما را بہ تجارتے راهنمایے ڪنم ڪہ شما را از عذابے دردناڪ نجات میدهد؟ بہ خدا و پیامبرش ایمان آورید و با اموال و جانهایتان در راہ خدا جهاد ڪنید. این ایمان و جهاد اگر بہ منافع فراگیر و همیشگے آن معرفت و آگاهے داشتہ باشید براے شما از هر چیزی بهتر است
چرا ڪہ خداوند متعال در اثر آن گناهتان را میآمرزد و شما را وارد بهشتے میڪند ڪہ از زیر درختان آن نهرها جاریند و در خانههایے منزل میدهد ڪہ پاڪیزہ اند و در بهشتهاے جاویدان قرار دارند؛ این است ڪامیابے بزرگ.