? همراهی دین با سیاست یا جدایی ؟ کدام عزت می آورد و کدام ذلت؟

? پرده اول

در سال 969 ه ق ، انگلستان ، توسط سفیر خود جنکینسون، نامه ملکه انگلستان را برای شاه طهماسب اول صفوی می آورد. او نامه را پاره می کند و می گوید نیازی به برقراری رابطه با کفار نداریم!!!

وقتی سفیر داشت از کاخ خارج می شود، درباریان پشت سر او خاک می ریختند به این جهت که یک کافر آمده و دربار ما را نجس کرده است!!!

#عزت

? پرده دوم

نیازی به گفتن سال نیست، بلکه تقریبا هرسالی از دوران قاجار، ردپای نفوذ و قدرت انگلیس بر ایران را مشاهده می کنیم، قرارداد روئیتر و تنباکو گرفته تا نقش آنها در تنظیم قراردادهای ترکمنچای و گلستان و خیانت آنها به ایران در جنگ ایران و روس و از همه مهمتر ، انحراف در مشروطیت

#ذلت

? پرده سوم

همین بس که دو شاه پهلوی ما را انگلیسی ها روی کار آوردند و رضاخان را با ذلت هر چه تمام تر از ایران بیرون کردند ، پیروزمندانه در تهران جشن گرفتند و حتی به دیدار شاه ایران هم نرفتند ، بماند که چه ناله هایی کرد محمدرضا تا توسط انگلیس، شاه ایران بشود .
نگوئیم که محمدرضا تا کمر خم می شد برای بوسیدن دست ملکه انگلستان!!!

#ذلت

? پرده چهارم

جمهوری اسلامی ایران است و اقتدار نظامی اش بر روی عرشه نفتکش انگلیسی ، پیش از این هم در سال 2007 ، قایق آن ها را توسط چند نیروی جوان پاسدار و آن هم با ساده ترین سلاح مثل کلاشینکف ، توقیف کرده بودیم. گریه های آنان، معذرت خواهی های آنان، حتی خیس کردن شلوارشان از ترس ، همیشه در خاطره ایران می ماند.

#عزت

✅ نتیجه ، آری ، در دو مقطع در تاریخ معاصر، دین و سیاست ،همراه با هم بودند در ایران. در زمان صفوی و در زمان جمهوری اسلامی. این همراهی دین و سیاست بود که برای ایران ، #عزت آورد و جدایی این دو در زمان قاجارو پهلوی، چیزی جز #ذلت برای ما نداشت. همین یک تحلیل ساده کافیست برای اثبات همراهی دین و سیاست