در گفت‌وگو با اساتيد و دانشجويان دانشكده الهيات دانشگاه تهران

در روز 27 آذر سال 1358، آيت‌الله دكتر مفتح - استاد حوزه و دانشگاه - در دانشكده الهيات دانشگاه تهران به درجه رفيع شهادت نايل گرديد. سالروز شهادت اين متفكر حوزه و استاد دانشگاه روز ”وحدت حوزه و دانشگاه” نام گرفت.

به همين مناسبت قسمتی از گفت‌وگوي  خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران در محل تدريس و شهادت اين شهيد  با چند تن از اساتيد و دانشجويان دانشكده الهيات دانشگاه تهران دراین مورد را می خوانید.***

حسين هوشنگي، مدرس دانشكده الهيات دانشگاه تهران، ضرورت اين وحدت را آن دانست كه سرنوشت، مقدرات، آينده و پيشرفت كشور درگرو نيروهاي تحصيل كرده و نخبه كشور است كه در اين دو مركز علمي تحصيل مي‌كنند.

وي تاكيد كرد: آينده و پيشرفت كشور و مصالح فرهنگي، ديني و علمي در كشور در گرو آن مساله است كه اين دو نهاد اثرگذار بگونه‌اي هماهنگ، همراه، همگام و هم دوش يكديگر حركت كرده، عمل نمايند و با حداقل نيروها، يكديگر را خنثي نكنند. اينگونه برآيند نيروها منجر به پيشرفت خواهد شد.

هوشنگي در ادامه ابراز تاسف كرد كه پيشرفت در اين زمينه بسيار ناچيز بوده. مضاف بر اينكه در اين خصوص تا حد زيادي تجربه مثبتي نداشتيم.

اين مدرس دانشگاه در تشريح علت عدم پيشرفت مناسب در اين زمينه، ‌گفت: اين امر تا حد زيادي نيز طبيعي است. دانشگاه به عنوان يكي از مراكز دنياي مدرن است كه در آن تحصيل كرده‌ها با علوم جديد غربي آشنا مي‌شوند و خواسته يا ناخواسته صرف نظر از ارزش داوري، تحت تاثير پشتوانه‌هاي فرهنگي و معرفت شناختي علوم جديد نيز قرار مي‌گيرند.

وي در ادامه يكي از زمينه‌هاي معرفت شناختي علوم جديد را عقل گرايي به معناي خاص خود دانست كه يك نوع عدم قطعيت و جذميت است كه بدون هيچ تصريحي به دانشجويان القا مي‌شود. به عبارت ديگر در دانشگاه‌ها خود به خود اين القا مي‌شود كه باورهاي فرد مستند به تشخيص‌هاي خودش باشد، بدون هيچ تقليدي نسبت به آتوريته‌هاي بيروني.