? ویژه ولادت امام حسین علیه السلام

ابن عباس گويد: از رسول خدا شنيدم كه مىفرمود: چون حسين عليه السلام پسين پنجشنبه و شب جمعه به دنيا آمد، خداى عز وجل به مالك خازن دوزخ وحى كرد كه دوزخ را خاموش كند بر اهل آن به بركت مولودى كه براى محمد صلى الله عليه [و آله] و سلم متولد شده و به رضوان خازن جنان وحى كرد بهشت را نگار ببندد و زينت كند و معطر سازد به بركت مولودى كه به محمد در دار دنيا عطا كرده و خداى تبارك و تعالى به حوريان دستور داد زينت كنند و به ديدن يك ديگر روند به بركت مولودى كه در دار دنيا به محمد صلى الله عليه و آله و سلم عطا شده است، و خداى عز وجل به ملائكه وحى كرد با ذكر تسبيح و تحميد و تمجيد و تكبير صف بندند به بركت مولودى كه در دنيا به محمد عطا شده است، و خداى تبارك و تعالى به جبرئيل وحى كرد كه با هزار فوج فرشته كه هر فوجى هزار هزار باشند، سوار بر اسب هاى ابلق با زين و لجام كه بر آن ها قباب در و ياقوت باشد، به همراه ملائكه روحانيان كه طبق هاى نور در دست دارند به زمين فرود شوند و به محمد مبارك گويند بدين مولود و به او فرمود: «اى جبرئيل! من نامش را *حسين* گذاشتم.» به او، هم تهنيت بگو و هم تعزيت. اى محمد! بدترين امت تو سوار بدترين مركوب ها او را بكشند. واى بر كشنده! واى بر جلو دار! من از او بيزارم و او از من بيزار است؛ زيرا روز قيامت هيچ كس در عرصه محشر نيامد، مگر آن كه گناه كشنده *حسين* از او بيش تر باشد. كشنده *حسين* در گروه مشركين به دوزخ رود و جهنم به كشنده *حسين* مشتاق تر است از اشتياق بندگان مطيع خدا به بهشت.

?1- كمال الدين وتمام النعمة، شيخ صدوق، ص 282 – 283
2- غاية المرام، علامه بحراني، ج 1، ص 148(همان متن حموینی)
3- مدينة المعاجز، السيد هاشم البحراني، ج 3، ص 433
4- بحار الأنوار، علامه مجلسی ،ج 43، ص 248
5- اسرار الشهاده، دربندی، ص104