#پخش_شدن_دودازآسمان_درآخرالزّمان

پخش شدن دود از آسمان از نشانه های نزدیک شدن زمان قیام امام مهدی(علیه السّلام) است.

خداوند متعالی فرمود: چشم به راه روزی باش که آسمان دودی آشکار بیاورد*که مردم را فرا می گیرد، این شکنجه ای دردناک است*(1).

بنا بر آن چه هویداست، مراد از «دودی آشکار» در این آیه، دودی است که در آسمان پخش می شود، در پی برآمدن ستاره ای بزرگ و دنباله دار در ماه رمضان سال قیام امام مهدی(علیه السّلام)، پس از رفتنش درون پوشش گازی زمین و سوختنش و شعله ور شدنش فروافتادنش در مشرق، و دود از نشانه های رستاخیز نیست، ولی برخی روایات اسلامی که از آنها گمان می رود دود پس از قیام قائم و فرود عیسی مسیح(علیهما السّلام) خاهد بود، از در هم آمیختگی یا پیش و پس کردن برخی بخشهایشان تهی نیستند.

از حُذَیْفَه پسر اَسِید روایت شده است که گفت: رسول خدا(صلّى الله عليه واله سلّم) نزد ما آمد و ما در بارۀ «ساعت» گفتگو می کردیم، فرمود: هرگز ساعت بر پا نخاهد شد، تا آن آن که ده نشانه را ببینید: پس، یاد کرد دجّال، دود، یأجوجوج و مأجوج، برآمدن خُرشید از غروبگاهش، جنبنده، فرود عیسی پسر مریم(علیه السّلام)، فروبردنی در مشرق، فروبردنی در مغرب، فروبردنی در جزیرۀ عربها و آتشی که مردم را می کوچاند(2).

بدان که مراد از «ساعت» در برخی آیات قرآنی و بسیاری از روایات اسلامی، زمان قیام قائم(علیه السّلام) می باشد.

از حذیْفَه روایت شده است که رسول خدا(صلّى الله عليه واله سلّم) فرمود: … پس، عیسی به بیت المقدس بازمی گردد و مؤمنان با وی اند، در آن هنگام دود آشکار می شود. گفتم: ای رسول خدا نشانۀ دود چیست؟ فرمود: برای آن سه صدای بلند شنیده می شود و دودی میان مشرق و مغرب را پُر می کند؛ ولی مؤمن سرماخُردگی ای به او می رسد، ولی کافر مانند مست می شود، دود در دو سوراخ بینی، دو گوش، دهان و پشتش می رود…(3).

… «چشم به راه روزی باش که آسمان دودی آشکار بیاورد» … از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله سلّم) روایت شده است: نخستین نشانه ها دود است … حذیفه گفت: ای فرستادۀ خدا، دود چیست؟ پس، رسول خدا(صلّى الله عليه واله سلّم) آیه را خاند و فرمود: میان مشرق و مغرب را پُر می کند، چهل روز و شب می ماند…(4).

از اَرْطَاَه روایت شده است که گفت: آتشی یا دودی در مشرق چهل شب خاهد بود(5).

چنین می نماید که این حدیث از سخنان پیامبر(صلّى الله عليه و آله) یا بهره گرفته شده از آنها باشد، اگرچه اَرْطَاَه تابعی پسر مُنْذِر آن را به وی نسبت نداده است.
——————————————————-
1. قرآن کریم، سورۀ دخان، آیۀ 11-۱٠ (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
2. الزهد و الرقائق، ابن مبارک، ص 60-559، ح 1606 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
3. السنن الواردة في الفتن، ص 276، جزء 5، ب 103، دنبالۀ ح 597 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
5. الكشّاف، ج 4، ص 272، سورۀ دخان (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
6. الفتن، ص 428، جزء 9، دنبالۀ ح 1360

✔️برگرفته از: جهان در آستانۀ ظهور
︻︻︻︻︻︻︻︻︻