? پرهیز از تکلّف (بخش دوم)

?امام صادق (سلام الله علیه) می فرماید: مومن، خود را برای دوستان به تکلف و مشقت نمی اندازد. و نیز می فرماید: آن برادری که با او راحت نیستم کسی است که خود را برای من به زحمت می اندازد و من از او خویشتن داری می کنم و آن برادری که با او راحت ترم کسی است که من با او همان گونه هستم که با خود هستم.

?همان گرامی می فرماید: هرگاه مهمانی {سرزده} نزد تو آمد آنچه داری برایش بیاور؛ ولی هرگاه دعوتش کردی خود را {مقدار قابل تحمل} به زحمت بیانداز. و نیز می فرماید: سزاوار نیست که مومن خود را ذلیل کند. پرسیدند: چگونه خود را ذلیل می کند؟ فرمود: به کاری می پردازد که در توانش نیست.

?و همچنین از آن حضرت (سلام الله علیه) نقل شده که سختگیری (وسواسی گری) از اخلاق صالحان و شعار پرهیزگاران نیست.خدا به پیامبر (صلی الله علیه و اله وسلم) فرمود: بگو: من از شما مزد رسالت نمی خواهم و من از متکلفان نیستم. پیامبر هم فرمود: ما پیامبران و اولیاء از تکلف بیزاریم، پس تقوا پیشه کن و صبر و استقامت داشته باش تا خدا تو را از تکلف بی نیاز کند و سرنوشت ایمانی به تو دهد و سرگرم غذایی نباش که پایانش مدفوع است و پوشاکی که پایانش پوسیدگی و خانه ای که پایانش ویرانی و مالی که پایانش به ارث ماندن و دوستانی که پایانش جدایی و عزتی که پایانش ذلت و متانتی که پایانش ستم و ناسپاسی و عیشی که پایانش حسرت است.
مفاتیح الحیات
اثر ارزشمند حضرت آیت الله العظمی جوادی
#سبک_زندگی_اسلامی