? چرا امام زمان (عج) تاکنون ظهور نکرده؟

? پيروزى هر انقلات و هر فعاليت اجتماعى به يک سلسله شرايط و موقعيتهاى عينى و خارجى بستگى دارد که بدون فراهم شدن آن شرايط نمى تواند به هدفش برسد. اگر چه قسمتى از شرايط و موقعيت هاى انقلاب مهدى (عج) آسمانى و خدايى است و جنبه آسمانى دارد، اما اجراى کلى ماموريت وى، به گرد آمدن شرايط عينى و خارجى وابسته است.
همان گونه که آسمان چشم به راه ماند تا پنج قرن از جاهليت بگذرد، و آنگاه نداى آخرين رسالت آسمانى را از سوى پيامبر اکرم (ص) بشنود؛ اين انتظار، يعنى اجراى برنامه الهى هم مستلزم تحقق موقعيت هاى عينى و خارجى است، يا عواملى است مانند محيط مساعد و فضاى عمومى مناسب و يا بعضى ويژگيهاى جزيى که جنبش دگرگونى بخش از لا به لاى پيچ و خمهاى جزيى، در جستجوى آن است.
سنت تغيير ناپذير خداوند سبحان، بر اين است که اجراى انقلاب اسلامى حضرت مهدى (عج) نيز به موقعيت هاى خارجى و پذيرنده اى که محيط مساعد وفضاى عمومى را براى درک و پذيرش انقلاب آماده مى سازد، وابسته باشد، و به همين دليل هم بود که اسلام پس از گذشت چندين سده از پايان يافتن کار انبياى پيشين و ايجاد خلأ تلخ چند صد ساله، ظاهر شد. خداوند با همه توانايى اش، در هموار ساختن تمامى مشکلات راه رسالت پيامبر، و ايجاد محيط مساعد براى ابلاغ اين رسالت، نخواست چنين شيوه اى را به کار گيرد، بلکه با ابتلا و آزمايش، که تکامل بخش انسانند کار کلى انقلاب الهى را به گونه اى طبيعى و بر بنيادها و عوامل اجتماعى صورت داد.
البته اين ويژگى، مانع نيست که گهگاه، در پاره اى از جزئيات دخالت خداوندى، از راههاى غير عادى انجام پذيرد، زيرا جزئيات در ساختن محيط مساعد نقش اساسى ندارد و فقط گاهى براى حرکت در محيط مناسب، لازمند، يارى هاى و توجهات عينى اى که خداوند متعال در لحظات دشوار به رهبران الهى مى فرمايد، از اين گونه است، براى پاسدارى رسالت ابراهيم آتش نمرود را بر او سرد و سلامت مى کند، ودست آن مرد يهودى که با شمشير بر بالاى سر پيامبر ايستاده، از حس مى افتد و توانايى حرکت و تکان را گم مى کند، يا باد شديدى مى وزد وپرده هاى دشمنان حق را که در روز خندق، مدينه را محاصره کرده اند، از بيخ و بن بر مى اندازد؛ و هراس در دل آنها مى افکند. اما همه ى اينها از يک سلسله امور جزئى و کم در لحظاتى قاطع، فراتر نمى رود، و بايد پيش از اين کمکها، زمينه و فضايى مساعد براى دگرگونى عمومى موجود باشد.
اکنون در پرتو همين مبانى، و همساز با موقعيتهاى عينى وخارجى، موضع گيرى امام مهدى (عج) را، بررسى مى کنيم. مسلما انقلاب امام (عج) نيز، مانند هر دگرگونى اجتماعى ديگر، از جهت اجرا به موقعيت هاى اجتماعى بستگى دارد؛ که بايد همساز با آن موقعيتهاى معين، پيش آيد. زيرا حضرت مهدى (عج) خود را براى اقدامى اجتماعى ودر سطحى محدود، آماده نکرده، بلکه رسالتى که از سوى خداوند براى او تعيين شده، دگرگون ساختن همه جانبه گيتى مى باشد، به صورتى که همه افراد بشر از تاريکي هاى ستم و بيداد، به فروغ دادگرى راه يابند.
براى چنين دگرگونى بزرگى، تنها يک رهبر شايسته، کافى نيست، زيرا ويژگيهاى يک رهبر شايسته را پيامبر (ص) در همان روزگار سياه در خويش داشت، بلکه علاوه بر رهبر شايسته، نيازمند يک محيط جهانى مساعد و يک فضاى عمومى مناسب نيز هست تا موقعيت هاى خارجى مطلوب را براى انجام انقلاب جهانى آماده سازد.
از ديدگاه انسانى که بنگريم، بايد (احساس نابودى مداوم) در انسان متمدن ايجاد شود و يک انگيزه اساسى در درونش پديدار گردد و رسالت دادگرانه مهدى (عج) را بپذيرد و تنها با تجربه هاى اجتماعى، مدنى وسياسى گوناگون امکان دارد چنين احساسى در درون انسانها جاى گيرد، زيرا با تجربه مکتبها و… مى تواند بار گرانى از نقاط منفى به دوش خود بيابد و نيازمنديهاى او را به يارى جويى از سرشت پاک و جهان نهان آشکار سازد.
از ديدگاه مادى نيز، شرايط موجود، در زمان ظهور، براى انجام رسالت مهدى (عج)، بر تمامى جهان، بايد آمادگى و توانايى بيشترى داشته باشند، تا در روزگارى همچون زمان غيبت صغرى؛ زيرا که بخش هاى جهان به يکديگر نزديک شده، ارتباط و پيوند ميان انسانها بهتر انجام مى گيرد. ارتباط و پيوندى که دستگاه رهبرى مرکزى، براى پرورش مردم، بر بنياد رسالت؛ به آن نياز دارد).

? بحث حول المهدى، شهيد آيه الله صدر، ص 75
? اللّهُـــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــکَ الفَـــرَج ?
➖➖➖➖➖➖➖