کسی که دنیا را دوست دارد خوف آخرت از دل او می رود.
از حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام رسیده که فرمود:
کسی که دنیا را دوست دارد خوف آخرت از دل او می رود.
و کسی که زیاد برای دنیا حرص بزند غیر از دوری از دنیا بهره نمی برد و سبب می شود که بسیار مورد بغض و عداوت خدا قرار گیرد.
و آن کس که با جدیت برای دنیا حرص می ورزد و آن کس که با قناعت و زهد اوقات طی می کند هر دو رزق مقرر خود را کاملاً دریافت خواهند کرد و چیزی از رزق زاهد قانع کم نخواهد شد.
و آن حریص در اثر فعالیت بسیار و گفتار شر خود را مستحق آتش خواهد کرد.
و تمام خیر در این است که زندگی دنیا را به آخرت سبب راحتی طولانی تو شود آخرت و سعادت بسیار در آن عالم نصیب تو گردد.
و مردم در طلب کردن دو دسته اند:
یک دسته دنیا را طلب می کنند تا وقتی که به آن رسیدند سبب هلاک آنها می گردد.
و یک دسته طالب آخرتند که وقتی آن را درک کردند سبب نجات و رستگاری آنها فراهم می گردد.
و بدان ای مرد که اگر به آخرت دست یافتی و آن را به دست آوردی آنچه از دنیا از تو فوت شود و آنچه شدائد دنیا به تو برسد ضرری متوجه تو نشده، و اگر از مقامات و درجات آخرت محروم شدی آنچه از منافع دنیا به تو برسد برای تو فایده نخواهد داشت.
?ارشاد القلوب دیلمی