​#کلام_استاد 
ذهن انسان اگر رها باشد ، سراغ امور منفی و نگرانی‌ها می‌رود. اگر بخواهیم ذهن‌ ما سراغ نداشته‌ها نرود و دچار حسرت گذشته و نگرانی از آینده نشود ، باید تمرین بسیار برجسته‌ای را که دین به ما داده است ، اجرا کنیم و آن «شکر» است.
شکر نعمت که این‌همه پاداش برایش شمرده‌اند- در واقع می‌خواهد زاویۀ دید ما را تغییر بدهد. یعنی به خودمان عادت بدهیم همیشه نیمۀ پُر لیوان را ببینیم ؛ به داشته‌های خودمان نگاه کنیم و به‌خاطرش خدا را شکر کنیم .
روی داشته‌هایت متمرکز بشو و فکر کن که ، می‌شد همین‌ها را هم نداشته باشی ؛ 

یعنی خدا می‌توانست اینها را به تو ندهد .

 اگر به این نوع نگاه ، عادت کنی ، کلاً ذهنت مثبت و گرم می‌شود و تحت کنترل درخواهد آمد.
? امروزه در دنیا مباحث زیادی دربارۀ مثبت‌نگری و مثبت‌اندیشی مطرح می‌شود که مورد استقبال مخاطبان هم قرار می‌گیرد. اما در این حرف‌ها یک نوع تقلّب وجود دارد و آن اینکه نقش خدا و مقدّرات او برای بندگانش را حذف می‌کنند.
اگر بخواهیم ، مثبت‌نگریِ با خدا را تحلیل کنیم اسمش همان شکر می‌شود. 

شکر ، یک‌نوع تمرین کنترل ذهن و عادت‌دادن ذهن به مثبت‌اندیشی است. طبق روایت ، همین‌که نعمت‌های خدا را یادآوری کنی ، خودش شکر است….

 (وسایل‌الشیعه/۷/۴۰)
?علیرضا پناهیان

حسینیه آیت‌الله حق‌شناس 

 ۹۷.۰۶.۳۱

? اللهم عجل لولیک الفرج…?
??????????