کودکی از خدا پرسید :

تو چه میخوری؟

چه میپوشی؟

در کجا ساکنی؟

خدا آرام بر دل کودک زمزمه کرد:

غصه بندگانم را میخورم

عیب بندگانم را میپوشانم

و در قلب شکسته ی آنان ساكنم