یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ اِکْشِفْ کَرْبى بِحَقِ اَخْیکَ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام
یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ اِکْشِفْ کَرْبى بِحَقِ اَخْیکَ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام?
می‌گویند زن‌های عرب دلشان که می‌گیرد، غصه که می‌افتد به جان‌شان، راه کج می‌کنند سوی حرمِ تو آقا!
می‌نشینند یک گوشه، چادرشان را روی صورت‌شان می‌کشند هی می‌گویند یا عباس ادرکنی، ادرکنی بحق اخیک الحسین،
اصلاً حرمت معروف است به عقده‌گشایی و باز کردن سفره‌ی دل…
می‌گویند شیعیان مدینه کارشان که گیر می‌کند، روزگار که سخت می‌گیرد، یک راست می‌روند پشت دیوارهای بقیع،
ستون دوم روبروی حرم نبوی آدرس مزار مادرتان است.
می‌روند و مادرتان را قسم می‌دهند به شما
به شمایی که مشگل‌گشای دلهایی…
می‌گویند شما کاشف الکرب حسینی آقا… می‌گویند هر که می‌رود #کربلا
غم‌های دلش حواله می‌شود به سوی حرم شما
عقده‌های دلش باز می‌شود در آن صحن، دلش آرام می‌گیرد…
یا عباس!
#کرب‌هایم را برایت آورده‌ام
غصه‌هایم را آورده‌ام
نه راهی به #مدینه دارم نه به #کربلا…
مانده‌ام در این شهر پر التهاب
مانده‌ام در این خستگی
نذر کرده‌ام برای دل خسته‌ام
نذر کرده‌ام امروز بنشینم گوشه‌ای و برای دل خسته‌ام 133 بار بخوانم:
“یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ اِکْشِفْ کَرْبى بِحَقِ اَخْیکَ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام…
اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَبّاس ابنِ عَلی علیه‌السلام?
