داستان ظهور
اكنون مى خواهم از چگونگى زندگى در روزگار ظهور سخن بگويم، آيا موافق هستيد؟
شما عالم زيباى ظهور را اين گونه مى يابيد:
همه خوبى ها در اين زمان مى باشد.167
همه اهل آسمان ها و تمام مردم زمين در شادى و نشاط هستند; زيرا حكومت عدل برقرار شده است.168
از ظلم و ستم هيچ خبرى نيست.
فقر از ميان رفته است به طورى كه مردم، فقيرى را نمى يابند تا به او صدقه بدهند.169
همه مردم به جاى عشق به دنيا، عاشق عبادت هستند و كمال خويش را در عبادت و بندگى خدا جستجو مى كنند و هرگز گناه نمى كنند.170
فرشتگان همواره بر انسان ها سلام مى كنند; با آنها معاشرت دارند و در مجالس آنها شركت مى كنند.
آرى قلب مردم آن قدر پاك شده است كه مى توانند فرشتگان را ببينند.171
خداوند دست رحمت خويش را بر سر مردمان مى كشد و عقل همه انسان ها كامل مى شود.172
علم و دانش رشد زيادى پيدا كرده است به طورى كه دانش بشر، بيش از ده برابر شده است.173
خداوند قواى بينايى و شنوايى مردم را زياد مى كند تا آنجا كه مردم بدون هيچ گونه وسيله اى، در هر كجاى دنيا كه باشند مى توانند امام را ببينند و كلام او را بشنوند.174
افرادى كه دوست دارند خدمت امام برسند به وسيله فرشتگان به كوفه برده مى شوند و سپس به وطن خود بازگردانده مى شوند.175
مؤمن آنقدر مقام پيدا كرده است كه امام، هر مؤمنى را به عنوان نماينده خود در ميان صد هزار فرشته قرار مى دهد.176
در هيچ جاى دنيا، شخص بيمارى ديده نمى شود و همه در سلامت كامل زندگى مى كنند.177
هيچ اختلافى در سرتاسر دنيا به چشم نمى خورد و مردم از هر قبيله و قومى كه باشند در صلح و صفا با هم زندگى مى كنند.178
هيچ كس با ديگرى دشمنى ندارد و مردم به هم حسادت نمیورزند و همه با هم صميمى هستند.179
در اين زمان، ديگر دوستى ها راستين است و براى همين به امر امام دوست از دوست خود ارث مى برد.180
تمام جهان از امنيّت كامل برخوردار شده است به طورى كه حيوانات وحشى هم، ديگر به انسان ها آزار نمى رسانند و حتّى گرگ هم به گوسفند حمله نمى كند.181
باران رحمت الهى زياد مى بارد و سرتاسر دنيا، سرسبز و خرّم است.182
اين همان ظهور زيبايى است كه همه انبياء و اولياى الهى، منتظر آن بودند.
سلام بر تو اى جانِ جهان و اى گنج نهان !
اكنون دانسته ايم ظهورت چه زيباست و آمدنت چه شكوهى دارد; بى صبرانه منتظريم تا بيايى و با دست مهربانى ما را نوازش كنى و جان هاى تشنه ما را با مهر و عطوفت سيراب نمايى.
اى كه شكوه آمدن بهار از توست !
اى كه زيبايى گل هاى بهارى به خاطر توست !
مولاى خوب ما، بيا ! بيا، كه سخت مشتاق آمدنت شده ايم.
سپاس خداى را كه براى شنيدن صدايت بيقرار شده ايم و چشم به راه آمدنت هستيم.
سوگند ياد مى كنيم تا جان در تن داريم با صلابتى هر چه بيشتر، سرود مهر تو را سر مى دهيم.
تا رمق در بدن داريم، محبّت تو را بر دل هاى مردمان، پيوند مى زنيم.
تا نفس در سينه داريم، عاشقانه از زيبايى آمدنت دم مى زنيم و ياران استوارت را يار راه مى شويم و سرود جان بخش برپایی دولتت را فریاد میزنیم و با دستانی در هم فشرده و پاهایی همگام شده در راه تو قدم بر می داریم .به امید آمدنت ای که فقط تو آقای مایی و بس.
#پایان
#ادامه_دارد….
? #نویسنده : دکتر مهدی خدامیان
✨?الَّلهُمـّ؏جِّللِوَلیِڪَالفَرَج?✨
♥️تاظهور دولت عشق و تاابد مولایم عاشقت میمانم♥️
┄┄┅┅✿❀?♥️?❀✿┅┅┄┄
ماهیت استکبارستیزی
ماهیت استکبارستیزی
نزدیک به چهار دهه از تسخیر سفارتخانه آمریکا در
تهران که عمالً به کانوني برای براندازی انقالب اسالمي نوپای
ملت ایران تبدیل شده بود، ميگذرد. در طول این سالها
بزرگداشت این حماسه تاریخي به فرصتي برای بازخواني
چرایي و ماهیتشناسي استکبارستیزی ملت ایران و تقویت
این روحیه در نسل جوان کشور تبدیل شده است و گاه
مناقشات کالميـ سیاسي نیز در ذیل آن به ویژه در محافل
دانشجویي شکل گرفته است.
درباره منطق استکبارستیزی باید توجه کرد، واژه
»استکبار« که در ادبیات سیاسي انقالب اسالمي همواره به
بهرهبرداری ميرسد، از تعالیم قرآن کریم مایه ميگیرد. این
واژه که مفهوم آن اظهار علو و برتری در زمین و بر دیگران
بزرگي فروختن و خود را قاهر و مسلط دانستن است، در
آیات گوناگون قرآني و برای نمایاندن ماهیت قدرتهای
استکباری در هر عصر و زمان و معرفي خصال و صفات و
روحیات و عملکردهایشان مطرح ميشود. انقالب اسالمي
نیز تالش کرد واژهها و مفاهیم قرآني و اسالمي را در ادبیات
سیاسي وارد کند که از جمله مهمترین آنها واژه »استکبار«
بود. حضرت امام)ره( بارها در طول مبارزه با یادآوری این
نکته که »این نزاع و مبارزهای که اآلن بین کفر و اسالم
است، این منازعه بین ما و آمریکا نیست، بین اسالم است و
کفر« تالش کردند ماهیت اسالمي و الهي استکبارستیزی را
به ملت ایران گوشزد کنند تا بر اثر غفلت سطح مبارزه تا
کسب منافع مادی و غیرالهي تنزل نیابد.
باید توجه کرد، بین جبهه حق و استکبار امکان هیچگونه
سازشي وجود ندارد؛ چرا که هر گونه تالش برای نزدیکي و
مصالحه با استکبار نافي عزت مسلمین است. استکبار در
زیادهخواهي خود حد یقفي ندارد؛ از این رو تالش برای
مصالحه با آن ثمربخش نخواهد بود، مگر آنکه با ذبح عزت
جامعه اسالمي همراه شود که این با اساس اسالم و بندگي
خداوند متعال ناسازگاری دارد.
اصل اساسي در مبارزه با استکبار جهاني، »تداوم و
همیشگي بودن« مبارزه است. به تعبیر حضرت امام)ره(
مبارزه ما با استکبار جهاني »جنگ عقیده است و جغرافیا و
مرز نميشناسد«، »جنگ حق و باطلي که تمامشدني
نیست« و »این جنگ از آدم تا ختم زندگي وجود دارد«.
داستان مهدویت و ظهور عدالتگستر جهاني، سکانس پایاني
این مبارزه خواهد بود. انشاءاه
حدیث در مورد رزق حلال
صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاكيزه جان مى نمايد و روزى را زياد مى كند و مرگ را به تأخير مى اندازد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 151، ح 6
اهمیت رسیدگی به معیشت خانواده
اهمیت رسیدگی به معیشت خانواده
خانواده از جمله مهم ترین موضوعاتی است که قرآن و عترت (علیهم السلام) بسیار روی آن تأکید نموده اند و این به دلیل نقش بسیار مهم خانواده در نظام الهی است؛ چرا که انسان های پاک و صالح و همچنین انسان های غیر صالح از درون خانواده ها پا به عرصۀ اجتماع می گذارند و اثرگذار خواهند بود. هر اندازه که افراد صالح در جامعه افزایش پیدا کنند و اهل اسراف و نیرنگ نباشند، خداوند خیر و برکات بیشتری را برای مردم آن دیار جاری می فرماید. خداوند در این رابطه می فرماید: ﴿وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ﴾؛ و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند، قطعاً برکاتی از آسمان و زمین برایشان می گشودیم.[1]
یکی از مصادیق مهم در عرصۀ خانواده پیگیری معیشت و رزق اهل منزل است که برای هر مؤمنی که شرایط برای او فراهم باشد، امری لازم و ضروری است. در باب اهمیت کسب رزق و معیشت خانواده امام رضا (علیه السلام) می فرمایند: «مرد را سزاوار است که زندگى عیالش را توسعه دهد تا مرگش را آرزو نکنند»[2]﴿وَ أَجْلِبْ عَلَیْهِمْ بِخَیْلِکَ وَ رَجِلِکَ وَ شارِکْهُمْ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ وَ عِدْهُمْ وَ ما یَعِدُهُمُ الشَّیْطانُ إِلاَّ غُرُوراً﴾؛ «با سواران و پیادگانت بر آنها بتاز و با آنان در اموال و اولاد شرکت کن و به ایشان وعده بده و شیطان جز فریب به آنها وعده نمی دهد.»[5]؛ اما سؤالی که باید در اینجا بررسی شود این است که تعریف معیشت چیست و به چه معنایی است؟ در لغت معیشت را گفته اند: «براى چیزى است که با آن زندگى مى شود و از عیش مشتق شده است»[3] و یا گفته اند: «معیشت گاهى اسم است و به طعام و شراب و غیره که وسیله زندگى است گفته می شود.»[4]؛ بنابراین برای تأمین ملزومات مادی زندگی از اصطلاح معیشت استفاده می کنند که همگی زیرمجموعۀ رزق و روزی قرار می گیرند. یک مؤمن همچنان که باید در پی معیشت خانواده باشد، باید مراقبت کند تا در دام ارزاق شبهه ناک و حرام نیافتد. خانواده ای که می خواهد افراد صالحی تحویل اجتماع دهد تا در رشد معنوی و مادی جامعه تأثیرگذار باشند، باید سفرۀ خود را از هر گونه شبهه و حرامی پاک نگاه دارد. ابلیس که از جمله اولین و مهم ترین دشمنان بشریت است متوجه این مهم بوده و از اول بنا را بر این گذاشت که اموال و رزق بشریت را ناپاک کند. آنجا که خداوند در قرآن می فرماید:
شاخصه های مؤمن در قبال معیشت خانواده
حال بحث شاخصه های مؤمن در قبال معیشت خانواده را از جهات مختلف مورد بررسی قرار می دهیم. همان طور که قبلاً اشاره شد، بحث معیشت خانواده، با بحث تأمین رزق ارتباط موضوعی پیدا می کند و اگر هر کدام از این دو را مورد غفلت قرار دهیم، حق مطلب ادا نشده است و به تکلیف خود نتوانسته ایم عمل کنیم؛ یعنی کسی که خداوند به او برکت در رزق مادی عطا کرده است، اگر نسبت به تأمین معیشت خانوادۀ خود بی تفاوت باشد، مورد رضایت خداوند قرار نمی گیرد و از طرفی اگر کسی نسبت به تأمین معیشت خانواده به دنبال رزق پاک و کافی ـ در صورت توان ـ نباشد، او هم مورد رضایت خداوند قرار نمی گیرد؛ بنابراین در ذیل به برخی شاخصه های مهم در قبال معیشت خانواده اشاره ای می شود.
دوری از حرام
هر یک از مؤمنین در کاری که مشغول به فعالیت هستند، باید با توجه به احکام عملی دین اسلام رزق خود را از هر گونه شبهه ای حفظ کنند تا به کسب حرام کشیده نشوند. در مورد مذمت رزق حرام روایات فراوانی در منابع دینی ما موجود است که در اینجا به یک مورد اشاره می کنیم؛ حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «هر گوشتى از حرام روید دوزخ را سزد».[6] با توجه به این روایت، جهت حفظ از آتش جهنم، هم باید خود و هم خانوادۀ خود را از مال حرام دور بداریم.
کسب حلال با رعایت تقوا
رعایت تقوا مهم ترین عاملی است که مؤمنین را از دام شیاطین و از افتادن به وادی هلاکت حفظ می کند؛ امام رضا (علیه السلام) در این مورد روایت قابل تأملی دارند که فرمودند: «در طلب روزی، تقوا را رعایت کن و حد اعتدال را در طلب روزی در پیش گیر و کسب خود را از آلوده شدن به حرام حفظ کن و بدان که روزی دو گونه است: رزقی که تو در طلب آنی و رزقی که آن طالب توست. پس آن رزقی را که تو به دنبال آن می روی از طریق حلال دنبال کن؛ زیرا اگر آن را از حرام به دست آوری، به عنوان رزق تو محسوب می شود و از ارزاق حلالی که برای تو مقدر شده کسر می شود؛ زیرا همان رزق تو است و چاره ای نداری جز آن که همان را مصرف کن»[7]. این روایت جامعیت زیادی دارد و جا دارد به تک تک نکات آن توجه خاصی شود.
نفقه
نفقه عبارت است از «نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه های درمانی و بهداشتی و هر آنچه را به صورت عادت یا احتیاج لازمۀ زندگی وی باشد.»[8] موضوع نفقه از جمله احکام مهم اسلام است که مردِ خانواده، نسبت به آن باید اهتمام داشته باشد. می توان گفت با این توضیح، موضوع نفقه همان تأمین معیشت خانواده است که یک مؤمن باید واجد آن باشد. امام رضا (علیه السلام) در روایتی مهمی می فرمایند: «بدان که دادن نفقه براى خود و خانواده صدقه است و کسی که براى خانواده از راه حلال زحمت می کشد، همانند مجاهد در راه خداست»[9]؛ که در اینجا بار دیگر به اهمیت والای رزق حلال اشاره شده است.
وسعت زندگی
مؤمنی که خداوند توفیق خیر و برکت مادی و معنوی را به او عطا کرده است و از لحاظ مادی به وسعی رسیده است که می تواند صاحب منزل بهتری شود و به زندگی خود وسعت دهد، لازم است این امورات را انجام دهد. امام رضا (علیه السلام) در این زمینه فرمودند: «صاحبُ النّعمةِ یَجِبُ انْ یُوَسّع على عیالهِ»؛ افرادى که از نعمتى برخوردارند باید بر زن و فرزند خود گشایش دهند.[10]خانواده بهترین جایگاهی است که شخص می تواند مهر و محبت خود را در آن خرج کند و البته باید این امر طوری باشد که به روحیۀ معنوی خانواده اثر منفی نگذارد و ایشان را غرق در مادیات نکند. به طوری که از خرید وسایل بسیار لوکس و گران قیمت پرهیز کند و به خرید وسایل اولیۀ زندگی قناعت کند. اهل بیت (علیهم السلام) با وجود این که وسعت مال داشتند و خانوادۀ خویش را تأمین می کردند، ولی حساسیت ایشان در قبال تجملات هم قابل توجه بوده است.
عوامل افزایش روزی
شاید برای مخاطب سؤال ایجاد شود که چه اعمالی باعث جلب بیشتر ارزاق الهی می شود تا به وسیلۀ آن ها بتوان معیشت خانوادۀ خویش را بیش از پیش تأمین کرد؛ برای پاسخ به این سؤال لازم است به برخی از عوامل افزایش رزق و روزی که در روایات آمده است اشاره کنیم. در احادیث معصومین (علیهم السلام) علل و عواملی را در جهت باز شدن ابواب ارزاق الهی بر شمردند که در ذیل به مواردی اشاره می شود.
1- صلۀ ارحام؛ امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرمایند: «بحسن الأخلاق تدرّ الأرزاق»؛ اخلاق نیکو سبب فزونی و سرازیر شدن رزق و روزی می گردد.[11]
2- تقواپیشگی و نیکوکاری؛ امام باقر (علیه السلام) می فرمایند: «نیکوکاری و صدقه، زدایندة فقر و افزایش دهندة عمر است و آن دو انسان را از نود گونه مرگ بد، بیمه می کنند».[12]
3- نیت پاک؛ امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «مَنْ حَسُنت نیّته زاد الله فی رزقه»؛ هر کس نیتش را نیکو گرداند خداوند روزیش را زیاد می کند.[13]
4- رفق و مدارا؛ امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «مَنِ اسْتَعْمَلَ الرِّفْقَ اسْتَدَرَّ الرِّزْق »؛ هر کس نرمی و ملایمت با مردم را در پیش گیرد، روزیش زیاد می شود.[14]
همان طور که ملاحظه می کنیم رابطۀ مستقیمی بین رزق و امورات معنوی وجود دارد که یک مؤمن باید واجد آن ها شود تا بهرۀ بیشتری از نعمات الهی ببرد؛ البته اهل بیت (علیهم السلام) جنبۀ معنوی امورات را هم مدنظر دارند و آن را اصل می دانند. پس در بحث تأمین و پیگیری معیشت خانواده، شاخصه های زیادی را باید واجد شد که در این مقاله به برخی از این شاخصه ها اشاره شد.
کتابنامه:
* قرآن مجید
1- تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، یک جلد، دفتر تبلیغات، ایران؛ قم، چاپ اول، 1366ش.
2- راغب اصفهانی، حسبن بن محمد، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، 4جلد، مرتضوی، ایران؛ تهران، چاپ دوم، 1374ش.
3- قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قران، 7جلد، دارالکتب الاسلامیة، ایران؛ تهران، چاپ ششم، 1412ق.
4- کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی (ط - الإسلامیة)، 8جلد، دارالکتب الإسلامیة، ایران؛ تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
5- مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحارالانوار (ط ـ بیروت)، 111جلد، دار إحیاء التراث العربی، لبنان؛ بیروت، چاپ دوم، 1403ق
6- مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، 26جلد، دارالکتب الاسلامیة، ایران؛ تهران، چاپ دوم، 1404ق.
7- منسوب به علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا (علیه السلام)، یک جلد، موسسة آل البیت (علیهم السلام)، ایران؛ تهران، چاپ اول، 1406ق.
تلنگر
یــا صاحب الزمان
آقای مـن مــولای مـن
” خلایـــق هــرچه لایــق ” از قـدیــم گفته انـد: بی راه نگـفـته انــد
اقرار می کنیم هنوز لیاقت حضور در محضر شما را پیدا نکرده ایم که اگرغیر از این بودهم اینک در زمان ظهـور
و در حضور شما به سرمی بردیم "از ماست که بر ماست"
آری، ما مستحق بلای غیبتیـم ؛ سزاوار چنیـن سرنوشتی هستیم
تــو را نخواســته ایم ؛ بی امامی هنــوز باورمان نــشــده ” عــادت ” کـرده ایم ؛
گره از کار بشر وا نشود تاکه نیایی
اللهم عجل لولیک الفرج
حدیث روز
پیامبر اسلام (ص):
1- اِنَّ البَيتَ اِذا كَثُرَ فيهِ تِلاوَةُ القُرآنِ كَثُرَ خَيرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ كَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنيا؛
خانه اى كه در آن قرآن فراوان خوانده شود، خير آن بسيار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند.
كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص610