حوزه های علمیه و محیط های روحانی ما مسئول پاسداری ایمان جامعه اسلامی و دفاع از اصول و فروع دین مقدس اسلام از دیدگاه مذهب شیعه و تعلیم و تبلیغ آنها و عهده دار پاسخگویی به نیازهای مذهبی مردم مسلمان اند.

دشواری و سنگینی این مسئولیت ها در همه زمان ها یکسان نیست، بستگی دارد به درجه تمدن و سطح فرهنگ جامعه و میزان آگاهی مردم به مسائل م از یک طرف و درجه فعالیت نیروهای مخالف از طرف دیگر.

در حدیث شریف کافی آمده است :

«اَلْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لاَ تَهْجُمُ عَلَيْهِ اَللَّوَابِسُ»(کافی/ج1)

 آشنایی با اوضاع و جریانات زمان و شناخت عوامل دست اندرکار اجتماع، امکان پیش بینی می دهد و با پیش بینی می توان به مقابله با حوادث ناگوار شتافت، همچنان که امکان بهره برداری از فرصت های مساعدی که تحولات زمان پیش می آورد به وجود می آورد.

آن که نمی داند در جهانی که زندگانی می کند چه می گذرد، چه عواملی دست اندر کار ساختن جامعه به میل خود هستند ، چه تخم هایی در زمان حضر پاشیده می شود که در آینده سر بر خواهند آورد، هرگز نمی تواند به مقابله با نیروهای مهاجم برخیزد و یا از فرصت های طلیبی زودگذر اغتنام جوید.

حوزه های علمیه ما اگر از محدودیت های مصنوعی که خود برای خود به وجود آورده اند خارج گردند و با استفاده از ف به احیای فرهنگ کهن خود و آراستن و پیراستن آن بپردازد و آن را تکمیل نمایند و به پیش سوق دهند می توانند از این انزوای حقارت آمیز علمی خارج شوند و کالاهای فرهنگی خود را در زمینه های مختلف معنوی ، فلسفی،اخلاقی ،حقوقی ، روانی ، اجتماعی، تاریخی  با کمال افتخار و سربلندی به جهان دانش عرضه نمایند.

منبع:

کتاب آینده انقلاب اسلامی ایران شهید مطهی قم صدرا  چاپ.سی ام  ص 201،203

انقلاب اسلامی یک پدیدۀ معنوی است و هرگونه موضع‌گیری ما نسبت به آن، موجب قُرب یا بُعد ما نسبت به معنویت می‌شود. اگر جریانی در مقابل انقلاب قرار گیرد و در عین حال، ظاهراً اهل تعبد به عبادات و اذکار باشد، جایگاهی در قرب الهی ندارد و به مراتب غیبی ورود پیدا نمی‌کند. انقلاب اسلامی جریانی است که افراد را از تفکر غربی خارج می‌کند. هرچه تمدن غربی بیشتر در دل جامعۀ ما جا باز می‏‌کند، به بی‌بندوباری نزدیک‌تر می‌‏شویم. کسی که با چنین تفکری اُنس بگیرد، کم‌کم قدسیات برای او خرافه می‌شوند.

اگر بیانات امام خمینی (رحمه الله علیه) را مرور کنیم، متوجه می­‌شویم که یکی از اصلی­‌ترین شاخص‌­های تفکر ایشان که در بیانات ایشان نیز مشهود است، غرب‌ستیزی و مقابله با تمدن غرب است. ایشان تمام حرف‌هایشان را در افق مقابله با تمدن غرب، بیان می‌کنند. با عینک غربی نمی‌توانیم انقلاب اسلامی را بشناسیم و کسانی که در حجاب آن تفکر هستند، تا پایان با انقلاب اسلامی همراه نخواهند بود.

 انقلاب اسلامی دارای ذات و روحی است که عامل حفظ وحدت و بقای آن است؛ هرگاه سمی وارد جریان انقلاب می‌شود، آن را بیرون می‌اندازد. انقلاب حقیقتی است که در باطن عالم با سایر اجزای هستی در ارتباط است و صرفاً یک پدیدۀ سیاسی نیست. اصلی‌ترین‌ دغدغۀ ایشان در مورد انقلاب اسلامی همین ذات‌داشتن انقلاب اسلامی است.

اگر نگاهی تاریخی به جریان هدایت بشریت توسط خدا داشته باشیم، متوجه می‌­شویم که در واقع انقلاب اسلامی ایران، حقیقتی است که در ادامۀ جریان غدیر خم قرار دارد. عده‌ای در طول شصت روز، غدیر را فراموش کردند، اما حقیقت غدیر، از بین نمی‏‌رود و خود را به صورت‌های مختلفی نشان می‌دهد. شاید در مورد انقلاب اسلامی بتوان چنین تعبیر کرد که همان‌طور که امام زمان دوگونه غیبت دارند؛ غیبت کبری و غیبت صغری، از دوگونه ظهور نیز می­‌توان سخن گفت؛ ظهور صغری و ظهور کبری. ظهور صغرای امام زمان، انقلاب اسلامی است. ظهور صغری مرحلۀ آمادگی بشر برای ظهور کبراست.

بسیاری از مخالفان انقلاب، خواسته یا ناخواسته به این انقلاب لطف می‏‌کنند. انقلاب رفتنی نیست، بلکه حقیقتی است که آمده تا به قیام حضرت مهدی‌علیه‌السلام متصل شود.

منبع:

انتهای پیام/استاد طاهرزاده

صدور انقلاب از ديدگاه امام خميني(ره)/ موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني(ره)/ ۱۳۸۴

ره‍ب‍ري‌ و ان‍ق‍لاب؛‌ ن‍ق‍ش‌ ام‍ام‌ خ‍م‍ي‍ن‍ي‌ در ان‍ق‍لاب‌ اس‍لام‍ي‌ اي‍ران‌/ ح‍س‍ي‍ن‌ ح‍س‍ي‍ن‍ي‌/‌ پ‍ژوه‍ش‍ك‍ده‌ ام‍ام‌ خ‍م‍ي‍ن‍ي‌(ره‌) و ان‍ق‍لاب‌ اس‍لام‍ي/ 1381.

کتاب رابطه با امریکا

خاطرات عزت شاهی / محسن كاظمی

سقوط شاه، جان گروگان‌ها و منافع ملی / برژینسكی

ظهور و سقوط سلطنت پهلوی / ارتشبد حسین فردوست

ظهور و سقوط سلطنت پهلوی / ارتشبد حسین فردوست ج2 

انقلاب اسلامی و ریشه‌های آن / عباسعلی عمید زنجانی

آغازی بر یك پایان / سید مرتضی آوینی

پیرامون انقلاب اسلامی /شهید مطهری

صحیفه انقلاب / امام خمینی

« چرایی انقلاب ایران » توسط « عظیم رفیع ‌زاده»

پرستاری یک انتخاب عاشقانه است برای یاری به کسی مانند خودت که وجودت را مایه آرامش و اطمینان خود می داند. این انتخاب با هیچ عنوان مادی جبران می شود، تنها توجه به بار معنوی آن می تواند روح تازه ای در جان سپید پوشان آن بدمد.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم )فرمودند: هرکس یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند ، خداونند او را با ابراهیم خلیل محشور می کند.

پی نوشت:

دانشنامه احادیث پزشکی ،ح229

باید تاریخ پرستاری در اسلام را از پرستاری حضرت فاطمه(علیها السلام) دانست، حضرت زهرا در جنگ احد از پدر بزرگوارش پرستاری نمود و با چهارده تن از زنان مسلمان از زخمی ها پرستاری کردند. قران کریم در آیه 32 سوره ماءده در این باره می فرمایند:

و هرکس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است.

پیامبر اکرم نیز در این زمینه می فرمایند : هرکس برای برآوردن نیاز بیماری بکوشد چه آن را برآورده سازد و چه نسازد ، از گناهانش پاک می شود مانند روزی که از مادر زاده شده است.

زمانی که حضرت یوسف(علیه السلام) در زندان مصر بود، به زندانیان خدمت می کرد . خدمات او به زندانیان به گونه ای بود که توجه آنان را به خود جلب کرد، بطوریکه آن حضرت را از نیکوکاران می دانستند. در مورد می توان به بخشی از آیه 36 سوره یوسف اشاره کرد که

«ما تو را از نیکوکاران قرار دادیم» به نظر عده ای حضرت یوسف (علیه السلام) د ر زندان از بیماران زندانی، پرستاری ونیازهای آنان را برآورده می کرد، به این دلیل او را از نیکوکاران می دانستند.»

پرستار نهضت حسینی حضرت زینب(سلام الله علیها)

یکی از سیره های عملی زندگی این بانوی الهی پرستاری و دستگیری از حال بیماران بود و اتفاقات طول حیات ایشان زینب را به عنوان الگوی پرستاران معرفی کرد.ایشان در حادثه کربلا تقویت روح مجروحان و خانواده شهدا، رسیدگی به بازماندگان و کمک به اطفال و مراقبت از حضرت سجاد (علیه السلام) را به عهده داشت مقام زینب (سلام الله علیها) آنقدر والا و عظیم است که حیف است او را پرستار انقلاب حسینی بنامیم.

زیرا این پرستاری به مراتب مهمتر و سرنوشت سازتر از پرستاری از بیمار بود. زینب(سلام الله علیها)  نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را بر عهده داشت که قطعا اگر او این بار را بر دوش نمی گرفت خون سالار شهیدان پایمال می شد.عقیله بنی هاشم در پس آن مصیبت بزرگ آنچنان بار سنگین پرچم ولایت را بر دوش گرفت و در برابر کفر ایستاد و سخنرانی کردو حرکت را از مردگان آغاز نمودکه آنجا حرکت توابین و دیگر حرکت های اسلامی آغاز شد و تا امروز و فرداها آثار این حرکت عظیم هویداست. زیرا زینب کبری بود که پیام خونین حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) را به تمام نسل ها و عصرها رساند.

در خاتمه باید از پرستار مهربانی یاد کنیم که فداکار و بی توقع همواره از دلسوزیشان بهره مند بوده ایم به مادرانی که همواره در زندگی به شیر زنانی همچون زینب (علیها السلام ) تاسی نموده اند تا در رویارویی با مصایب زندگی مرهمی بر دلهای مجروحان است>

مادرم ، ای که هر روز و شب با اخلاق نیکویت ، با دست مهربانت و با چشم دل سوزت به پرستاری از من همت می گماری و در ایام بیماری، بی درنگ و سرگردان به دنبال  التیامم می گردی و آسایش من را به همه دنیا ترجیح می دهی، این روز را به تو نیز تبریک می گویم ..ای پرستار بی توقع زندگی من..

پی نوشت :

درسنامه جامع غلامرضا صفری ،ص80-81، انتشارات تهران،ورای دانش،1388

البته تکالیف هم سنگین است به تکالیف هم باید توجه کرد، اخلاق پرستاری مثل اخلاق پزشکی یک فریضه است ، یک وظیفه است اجر شما بسیار زیاد است تکلیف شما هم بسیار سنگین است چون بیمار انسانی ، یک ماشین نیست یک مجموعه آهن و فولاد و پیچ و مهره نیست ، فقط جسم نیست.

روح انسان، احساسات انسان ، به خصوص در هنگامی که مریض است دردمند است ، خیلی نیازمند لطف است ، نیازمند نوازش است گاهی یک لبخند شما از دارو و درمانی که برای این بیمار به کار می رود ارزشش بیشتر است ، اثرش بیشتر است بیمار دچار آشفتگی است دچار ناراحتی است کمک به جسم او نیست، جسم او را با دارو و درمان و تزریق و تدابیر پزشکی بایستی علاج کرد، اما روح او با محبت ، با لطف ، با نوازش، به تجربه ثابت شده است که شادی روح انسان ، شادی عصبی و احساسی انسان ، بر روی جسم او تاثیر مثبت می گذارد.(فرمایشات حضرت آقا1/2/89)

پرستاران، درد آشنایان همه بیماران و از کار افتادگان هستند، مونس لحظه ای درد و رنج انسان هایی هستند که نیاز به مونس و پرستار دارند.(25/3/84)

پرستاران عزیز حقیقتا رحمت برای همه افراد بیمار و بیمار دار جامعه محسوب می شوند.(3/4/83)