انقلاب اسلامی یک پدیدۀ معنوی است و هرگونه موضع‌گیری ما نسبت به آن، موجب قُرب یا بُعد ما نسبت به معنویت می‌شود. اگر جریانی در مقابل انقلاب قرار گیرد و در عین حال، ظاهراً اهل تعبد به عبادات و اذکار باشد، جایگاهی در قرب الهی ندارد و به مراتب غیبی ورود پیدا نمی‌کند. انقلاب اسلامی جریانی است که افراد را از تفکر غربی خارج می‌کند. هرچه تمدن غربی بیشتر در دل جامعۀ ما جا باز می‏‌کند، به بی‌بندوباری نزدیک‌تر می‌‏شویم. کسی که با چنین تفکری اُنس بگیرد، کم‌کم قدسیات برای او خرافه می‌شوند.

اگر بیانات امام خمینی (رحمه الله علیه) را مرور کنیم، متوجه می­‌شویم که یکی از اصلی­‌ترین شاخص‌­های تفکر ایشان که در بیانات ایشان نیز مشهود است، غرب‌ستیزی و مقابله با تمدن غرب است. ایشان تمام حرف‌هایشان را در افق مقابله با تمدن غرب، بیان می‌کنند. با عینک غربی نمی‌توانیم انقلاب اسلامی را بشناسیم و کسانی که در حجاب آن تفکر هستند، تا پایان با انقلاب اسلامی همراه نخواهند بود.

 انقلاب اسلامی دارای ذات و روحی است که عامل حفظ وحدت و بقای آن است؛ هرگاه سمی وارد جریان انقلاب می‌شود، آن را بیرون می‌اندازد. انقلاب حقیقتی است که در باطن عالم با سایر اجزای هستی در ارتباط است و صرفاً یک پدیدۀ سیاسی نیست. اصلی‌ترین‌ دغدغۀ ایشان در مورد انقلاب اسلامی همین ذات‌داشتن انقلاب اسلامی است.

اگر نگاهی تاریخی به جریان هدایت بشریت توسط خدا داشته باشیم، متوجه می‌­شویم که در واقع انقلاب اسلامی ایران، حقیقتی است که در ادامۀ جریان غدیر خم قرار دارد. عده‌ای در طول شصت روز، غدیر را فراموش کردند، اما حقیقت غدیر، از بین نمی‏‌رود و خود را به صورت‌های مختلفی نشان می‌دهد. شاید در مورد انقلاب اسلامی بتوان چنین تعبیر کرد که همان‌طور که امام زمان دوگونه غیبت دارند؛ غیبت کبری و غیبت صغری، از دوگونه ظهور نیز می­‌توان سخن گفت؛ ظهور صغری و ظهور کبری. ظهور صغرای امام زمان، انقلاب اسلامی است. ظهور صغری مرحلۀ آمادگی بشر برای ظهور کبراست.

بسیاری از مخالفان انقلاب، خواسته یا ناخواسته به این انقلاب لطف می‏‌کنند. انقلاب رفتنی نیست، بلکه حقیقتی است که آمده تا به قیام حضرت مهدی‌علیه‌السلام متصل شود.

منبع:

انتهای پیام/استاد طاهرزاده