?مصطفی صدرزاده روز #تاسوعا شهید شد? خیلی دمغ و ناراحت بودیم? کمرمان شکسته بود. عصر #عاشورا بعد از شکسته شدن محاصره توانستیم به عقب برگردیم.

?با #عمار رفتیم مقر، با چند نفر دیگر? #روضه گرفته و به سر و صورتشان گِل مالیده بودند. با سر و ریش گِل زده آمد پیش ما.

?تک‌تک نیرو های #سیدابراهیم را بوسید. جمله‌اش به بچه های عرب زبان این بود⚜️ألَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ. به من که رسید، توی گوشم آرام گفت:《غصه نخور! #منم چند روز دیگه مهمان سید ابراهیم هستم?

?قسمتی از کتاب #عمار_حلب

#شهید_محمدحسین_محمدخانی
#شهید_مصطفی_صدرزاده
#شهدای_مدافع_حرم

*❤️ #سلام_امام_زمانم❤️*
*? #سلام_آقای_من?*
*? #سلام_پدر_مهربانم?*

? السَّلامُ عَلی وَلِیِّ اللَّهِ وَ ابْنِ اَوْلِیآئِهِ…

▪️سلام بر تو ای مولایی که همچون پدران پاکت، بر ذره ذره این عالم ولایت داری.
سلام بر تو و بر روزی که زیر پرچم ولایت تو جهان آباد خواهد شد.

سیاهی قلبها از زیادی گناهان است و زیادی گناهان از فراموشی مرگ و فراموشی مرگ از زیادی آرزوها و زیادی آرزوها از دوست داشتن دنیا و دوست داشتن دنیا در راس همه خطاهاست…

#بیانات_رهبری

راهپیمایی ۲۲ بهمن مظهر اقتدار ملی است؛ نشان‌ دهنده‌ی عزم عمومی ملت ایران است؛ مظهر همان چیزی است که هر دشمنی را در هر حد و اندازه‌ یی از اقتدار نظامی و تواناییهای تبلیغاتی و سیاسی، مرعوب میکند.

#فجر_سلیمانی
#همه_می_آییم

?دنیا به منزله مردار?
ـ : امام صادق عليه السلام فرمود: يا حَفْصُ، ما مَنزلةُ الدُّنيا مِن نَفْسي إلاّ بمَنزلةِ المِيتةِ، إذا اضْطُرِرْتُ إلَيها أكَلْتُ مِنها ••• ثُمَّ تلا قولَهُ :«تلك الـدّارُ الآخِرة نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَسَادا وَ العَاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ» الآية ، و جَعلَ يَبكي و يقولُ : ذَهبَتْ و اللّه ِ الأمـانيُّ عِندَ هذِهِ الآيةِ .

«اى حفص! دنيا در نظر من چونان مردار است كه هرگاه ناچار شدم ، از آن مى خورم •••». آن گاه آيه «آن سراى آخرت را از آنِ كسانى مى كنيم كه در زمين ، خواهان برترى جويى و تباهكارى نيستند و فرجام [خوش] ، از آنِ پرهيزگاران است» را تلاوت نمود و شروع به گريستن كرد و فرمود: «سوگند به خدا كه با اين آيه همه آرزوها بر باد رفت».
تفسير القمّى ـ به نقل از حفص بن غياث
منبع: میزان الحکمه، ج1

?دنیا به منزله مردار?
ـ : امام صادق عليه السلام فرمود: يا حَفْصُ، ما مَنزلةُ الدُّنيا مِن نَفْسي إلاّ بمَنزلةِ المِيتةِ، إذا اضْطُرِرْتُ إلَيها أكَلْتُ مِنها ••• ثُمَّ تلا قولَهُ :«تلك الـدّارُ الآخِرة نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَسَادا وَ العَاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ» الآية ، و جَعلَ يَبكي و يقولُ : ذَهبَتْ و اللّه ِ الأمـانيُّ عِندَ هذِهِ الآيةِ .

«اى حفص! دنيا در نظر من چونان مردار است كه هرگاه ناچار شدم ، از آن مى خورم •••». آن گاه آيه «آن سراى آخرت را از آنِ كسانى مى كنيم كه در زمين ، خواهان برترى جويى و تباهكارى نيستند و فرجام [خوش] ، از آنِ پرهيزگاران است» را تلاوت نمود و شروع به گريستن كرد و فرمود: «سوگند به خدا كه با اين آيه همه آرزوها بر باد رفت».
تفسير القمّى ـ به نقل از حفص بن غياث
منبع: میزان الحکمه، ج1