کمال در این است عبرت و عَبره با هم باشد...
?کمال در این است عبرت و عَبره با هم باشد…
✍️ آیت الله #جوادی_آملی
?سالار شهیدان فرمود من برای دو چیز شهید شدم؛ هم برای عبرت و هم برای عَبره! عبرت گرفتن به آن عزاداری میگویند که حرکت کند، پویا باشد، از جهل به علم و از جهالت به هدایت، از کُندروی به اعتدال و از بیراهه رفتن به استقامت عبور کند، این را میگویند عبرت، عبرت یعنی عبور.
? آن عزاداری که تنها تماشا میکند او اهل عبرت نیست او فقط مینالد، اهل اشک است، دو روز که از عاشورا سپری شد برای او دیگر اثری ندارد چون او عبرت نگرفت و عبور نکرد و تنها تماشا کرد. اصرار قرآن کریم بر این است که «فَاعْتَبِرُوا»؛ آیات فراوانی است که خدا فرمود عبرت بگیرید، آدم ایستا که اهل عبرت نیست! آنکه عبور کرد از رذیلت به فضیلت و فرشتهخوی شد او عبرت گرفته است.
?اما عبره؛ این اشک خاصیتش چیست؟ آنکه میگوید عاشورا برای عبرت است سخنی گفته است؛ ولی ناقص است نه کامل، کمال در این است که عبرت با عَبره همراه باشد، اهل عبره و اشک؛ اهل عبرت هستند و عبور میکنند. عبره یعنی اشک ریختن به قدری که تمام صورت را پر کند «أنا قتیل العبرات»
? اینکه در بخشهای فراوانی از قرآن کریم فرمود: «یعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ وَیزَکِّیهِمْ»؛ یعنی علم به تنهایی سودمند نیست بلکه باید با وارستگی همراه باشد! علمِ بیوارستگی اگر زیانبار نباشد سودمند نخواهد بود. آن هم همینطور است.
این ماتم و اشک برای چیست؟
?این ماتم و اشک برای چیست؟
? #مقام_معظم_رهبری
▪️می گویند چرا ماتم و گریه و اشک را در بین مردم رواج می دهید؟ این ماتم و اشک برای ماتم و اشک نیست، برای ارزش هاست. آنچه پشت سر این عزاداری ها، بر سر و سینه زدن ها، اشک ریختن ها وجود دارد، عزیزترین چیزهائی است که در گنجینه ی بشریت ممکن است وجود داشته باشد؛ او همان ارزش های معنوی الهی است. اینها را می خواهند نگه دارند که حسین بن علی مظهر این ارزش ها بود. یادِ آنهاست؛ زنده نگه داشتن آنهاست. و ملت اسلام اگر نام حسین را و یاد حسین را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد برای خود، از همه ی موانع و مشکلات عبور خواهد کرد.
#تفسیر_قرآن_کریم (تفسیر آیات ۴۵ و ۴۶ سوره هود)
#تفسیر_قرآن_کریم
(تفسیر آیات ۴۵ و ۴۶ سوره هود)
?آیات فوق، یکى دیگر از عالى ترین درس هاى انسانى و تربیتى را در ضمن بیان سرگذشت نوح(ع) منعکس مى کند، درسى که در مکتب هاى مادى مطلقاً مفهوم ندارد، اما در یک مکتب الهى و معنوى یک اصل اساسى است
?پیوندهاى مادى (نسب، خویشاوندى، دوستى و رفاقت)، در مکتب هاى آسمانى همیشه تحت الشعاع پیوندهاى معنوى است. در این مکتب، نور چشمى و امتیاز خویشاوندى در برابر پیوند مکتبى و معنوى مفهومى ندارد.
?آنجا که رابطه مکتبى وجود دارد، سلمان فارسىِ دور افتاده، که نه از خاندان پیامبر؛ نه از قریش، و نه حتى از اهل مکّه بود، بلکه اصولاً از نژاد عرب نبود،[سَلْمانُ مِنّا أَهْلَ الْبَیْت] مى شود، ولى فرزند واقعى و بلا فصل پیامبرى همچون نوح بر اثر گسستن پیوند مکتبیش، آن چنان طرد مى شود که با «إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ» روبرو مى گردد
?به همین دلیل، در احادیث اهل بیت، درباره شیعیانى که تنها نام «تشیع» بر خود مى گذارند، و اثری از تعلیمات اهل بیت؛ در زندگانى آنها دیده نمى شود، جمله هاى صریح و تکان دهنده اى مى خوانیم که بیانگر همان روش قرآن است
?از امام رضا(ع) نقل شده: روزى پرسیدند: مردم این آیه را چگونه تفسیر مى کنند: «إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِح» یکى عرض کرد: معنى آن این است که فرزند نوح (کنعان) فرزند حقیقى او نبود. امام فرمود: نه، چنین نیست، او به راستى فرزند نوح بود، اما هنگامى که گناه کرد، و از جاده اطاعت فرمان خدا قدم بیرون گذاشت، خداوند فرزندى او را نفى کرد، همچنین کسانى که از ما باشند ولى اطاعت خدا نکنند، از ما نیستند
اگر حسینی هستیم؛ علی اکبر تربیت کنیم
?اگر حسینی هستیم؛ علی اکبر تربیت کنیم
✍️ #شهید_بهشتی(ره)
?دوستان حسین (ع) باید چنان تربیت شوند که در برابر هر انحراف از حق و دین به پا خیزند و قدرت قیام و نهضت داشته باشند. مادران مسلمانی که می خواهند حق مادری خودشان را ادا کنند، بدانند امروز ما در خانه هایمان ، فرزندانمان را بسیار بد تربیت کرده ایم. این هم تربیت است که ما داریم؟! ما دختر و پسرمان را از آغاز، آنقدر سست اراده و ضعیف و نازپرورده و اهل هوا و هوس بار می آوریم که در زندگی سرنوشتی جز سواری دادن نباید داشته باشند. اگر به راستی ما دوستدار حسین بن علی هستیم، علی اکبر تربیت کنیم.
? اگر ما دم از عدالت اجتماعی می زنیم و می گوییم در بعضی از ممالک اروپا مردم چنین و چنان اند؛ گوسفند و گرگ در کنار هم به راحتی زندگی می کنند، آیا این وضع و امنیت اجتماعی در اروپا محصول جوانان و مردان نازپرورده است؟! محال است! این سنت و ناموس الهی است که هر وقت مردمی به ناز و عیش و عشرت و آسایش و آرامش طلبی خو گرفتند بدانند ذلت و خواری پشت سر آنها و در انتظارشان است. بنابراین اگر ما برای حسین گریه می کنیم گریه مان باید معنا داشته باشد.
?مبارزه ی پیروز؛ ص ۶۴
خصوصیات مؤمنین (صفت چهارم - بخش اول)
?خصوصیات مؤمنین
(صفت چهارم - بخش اول)
?۴-اقامه نماز
?الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاَةَ
آنها که به پا می دارند نماز را
? آقایان توجه کنید، یک فرقی است بین تعبیر [الذین یصلون و الَّذِینَ یقِیمُونَ]
? یصلون، یعنی نماز می گزارند. اگر فقط نماز گزاردن مطرح بود، فقط این دولا و راست شدن مطرح بود، اینجا لازم نبود که “یقِیمُونَ الصَّلاَةَ” بگویند، دو کلمه بیاورند، طول و تفسیر بدهند، می توانستند بگویند یصلون، الذین یصلون، آنهایی که نماز میخوانند. پیداست که “یقیمون الصلاة” به پا می دارند نماز را، غیر از نمازخواندن یک چیز دیگری است، یک حقیقت برتر و بالاتری است.
⁉️چیست به نظر شما این حقیقت؟ به پا داشتن نماز یعنی چه؟
?چند جور میشود احتمال داد، ممکن است همه این احتمالات هم درست باشد. یکی اینکه بگوییم اقامه نماز، به پاداشتن نماز، یعنی نماز را به صورت کامل، به صورت همه جانبه، به صورت تمام به جا آوردن، “یقِیمُونَ الصَّلاَةَ"؛ و اقامه در زبان عرب، در اصلاحات عربی، اتفاقاً به همین معانی هم هست؛ یعنی کار را به صورت کامل انجام دادن، “فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً” همه صورت را، همه وجود را به سوی دین برگردان، به صورت کامل.
? یک احتمال این؛ و واقعش هم همین است که اگر کسی نماز را اقامه به این معنا بکند، یعنی به صورت کامل انجام بدهد، با ارکان صحیح، با توجه به آموزشها و الهام های نماز، … اگر کسی اینجور نماز بخواند، جداً فلاح و رستگاری در انتظار اوست
?آدمی که نماز خوب می خواند، همه مشکلات برایش آسان است. شنیدید که بعضی از بزرگان دین، در هنگام توجه شداید و مصیبتها، دو رکعت نماز می خواندند؟ شنیدید که رسول خدا در
هنگام بحرانها و شدتها رو میکرد به بلال و میگفت: [ ارحنا یا بلال ] بلال ما را آسوده کن، برو اذان بگو. [ اَبرِد اَبرِد ] خنک کن دل ما را ای بلال؛ یعنی اذان بگو. … این یک احتمال!!
♻️ادامه دارد…
—————————————————
✍️برجسته ترین متفکر جهان معاصر #استاد_سید_علی_خامنه_ای (حفظه الله تعالی)
معیت با امام عاشورا..ِ.
?معیت با امام عاشورا..ِ.
✍️استاد سیدمحمدمهدی #میر_باقری
?دعوت حضرت عام بود، وقتي از مکه ميآمد فرمود: «مَنْ كَانَ فِينَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا» ولي چه کساني آمدند؟! و چه کساني ماندند؟! لذا روايات، در مدح اصحاب سيدالشهداء، فراوان است اینها سادات الشهدا هستند. اينها واقعا کساني هستند که با امام حسين سير کردند و ولايت امام حسين را تحمل کردند. آنهايي هم که نمي توانستند اين مسير را تحمل کنند به آنها فرمود بروید
?رفتن در بلاء عاشورا، درآن صحنههاي سخت؛ تحملش کار آساني نيست. سيدالشهداء اينها را تربيت کرده، اهل تحمل شدند؛ لذا اگر سيدالشهداء، اطفال را با خودش آورده، دختر سه ساله آورده، این طور نیست که اينها مجبور بودند! اصلا اين طور نيست. اينها را حضرت تربيت کرده و آنها تحمل کردند و حضرت هم آنها را راهبری کرده
?البته اين سيري که داده، در وادي بلاء است. سَر ايشان روي نيزه رفت، زنان اسير شدند، در غل و زنجیر بودند ولي با امامشان و در کهف و در پناه امام بودند. امام اينها را به مقصد رسانده. سير با امام به اين راحتي نيست. گاهی داخل کوره می برند و کوره را اين قدر داغ ميکنند که افرادی مثل حبيب ميمانند. از اين همه مدعي فقط ٧٢ نفر ميمانند؛ مدعيان، فراواناند ولي در اين واديِ همراهي با امام و اين سلوک؛ فقط افراد کمی می مانند
?صفاتي که اين اصحاب داشتند و ما هم باید این صفات را داشته باشیم، چيست؟ بايد چشم، گوش، زبان و قلبما با امام باشد. حتي اگر به اندازه يک نگاه کردن از امام فاصله گرفتيم، هبوط ميکنيم.