بطاست باد، فشا سسیذى ػیذ فطش
” ػیذ” دس لغت اص هاد “ػ دَ” ب هؼ یٌ باصگطت است، لزا س صٍ اّیی سا و هطىلات ل مَ خوؼیتی بشطشف هی ض دَ ب پیش صٍی اّ ساحتی اّی خًستیي باص
هی گشد ذً، ػیذ هی اًه ذٌ. ها ذًٌ ػیذ فطش لشباى ب ه اٌسبت ایي و دس پشت اطاػت یه ها سهضاى یا ا دًام فشیض بضسي حح، صفا پاوی فطشی خًستیي
ب س حٍ خاى ، باص هی گشدد، آل دَگی اّیی و بش خلاف فطشت است ، اص هیاى هی س دٍ .
” ػیذ فطش” یىی اص د ػیذ بضسي دس س تٌ اسلاهی است. هسلوا اًى س صٍ داس و ها سهضاى سا س صٍ ب پا داضت اص خ سَدى ،آضاهیذى بسیاسی اص واس اّی
هباح دیگش اهت اٌع سٍصیذ ا ذً ، او ىٌَ پس اص گزضت ها سهضاى دس خًستیي س صٍ ها ض اَل اخش پاداش خ دَ سا اص خذا ذًٍ هی طلب ذٌ ، اخش پاداضی و خذا ذًٍ ،
خ دَ ب آ اًى ػٍذ داد است .
س صٍ ا لٍ ها ض اَل سا بذیي سبب ػیذ فطش خ اَ ذً ا ذً و دس ایي س صٍ، اهش اهسان اص خ سَدى آضاهیذى بشداضت هی ض دَ هؤه اٌى سخصت هی یاب ذٌ دس س صٍ،
افطاس و ذٌٌ س صٍ خ دَ سا بطى ذٌٌ .
ػیذ فطش صح ای اص لیاهت
حضشت ػلی )ع( ب ه اٌسبت ػیذ فطش خطب ای لشائت وشد دس آى ، ایي س صٍ سا ب لیاهت تطبی فشه دَ است :
ای هشدم! ایي س صٍ ضوا ، س صٍی است و یًى وَاساى دس آى پاداش هی گیش ذً صیا ىًاساى تب ىْاساى دس آى هأی سَ اً اهیذ هی گشد ذً .
د یًا هحل هسابم است آخشت صهاى اخش گشفتي، ب طْت خایض بش ذًگاى ایي هسابم خ نٌْ خضای باصها ذًگاى است )ػیذ فطش( ضبی تشیي س صٍ ب س صٍ لیاهت
است. چ ىَ دس لیاهت ػذ ای و صیاى واس ذً ، تأسف هی خ سَد ذً غضب اٌن هی گشد ذً ػذ ای و یًى وَاس ذً سستگاس هت ؼٌن ب ؼًوت اّی ال یْ هی -
ض ذًَ . -
لٍتی اص ه اٌصلتاى بشای خ اَ ذًى وًاص ػیذ خاسج هی ض یَذ ، ب یاد آ سٍیذ صها یً سا و اص ه ضٌل بذى خ دَ خاسج ضذ ب س یَ خذای خ دَ خ اَ یّذ سفت .
لٍتی دس خایگا وًاص خ دَ هی ایستیذ ب یاد آ سٍیذ صها یً سا و دس هحضش ػذل ال یْ هی ایستیذ اص ضوا حسابشسی هی و ذٌٌ. لٍتی اص وًاص ب ه اٌصلتاى بش هی
گشدیذ ب یاد آ سٍیذ صها یً سا و ب ه اٌصل خ دَ دس ب طْت خ اَ یّذ سفت .
ای ب ذٌگاى خذا! ووتشیي چیضی و ب ص اًى هشداى س صٍ داس داد هی ض دَ ایي است و فشضت ای دس آخشیي س صٍ ها سهضاى ب آ اًى ذًا هی د ذّ: ” اّى!
بطاستتاى باد، ای ب ذٌگاى خذا و گ اٌ اّى گزضت تاى آهشصیذ ضذ، پس ب فىش آی ذٌ خ یَص باضیذ و چگ بالی ایام سا بگزسا یًذ .”
س صٍ وًاص ػیذ فطش
اص سخ اٌى هؼص هَیي ػلی نْ السلام چ یٌي بشداضت هی ض دَ و س صٍ ػیذ فطش، س صٍ گشفتي هضد است. لزا دس ایي س صٍ هستحب است و ا سًاى بسیاس دػا و ذٌ ب یاد خذا باضذ س صٍ خ دَ سا ب بطالت ت بٌلی گًزسا ذً خیش د یًا آخشت سا بطلبذ .
ه اٌسبت اّی هختلف اسلاهی ، صهی ت خَ ب خذای هتؼال ص ذً و ذٌٌ یاد ا دس ص ذًگی فىش هسلوا اًى است بشای بسیاسی اص ایي ه اٌسبت اّ، اػوال دػا اّی یٍژ ای اص خول ” وًاص” بیاى ضذ است . بش خلاف اغلب خطي اّ اػیاد ، و آهیخت ب غفلت اّ، سَّشا یً اّ ض اَْت است، اػیاد اسلاهی،
وّشا با وًاص، دػا، ا فًاق، صذل ، غسل ، ط اْست … است .
دس حذیث ضشیفی اص اهام سضا ػلی السلام آهذ است :
” خذا ذًٍ ، س صٍ فطش سا بذیي سبب “ػیذ فطش” لشاس داد تا هسلوا اًى ، اختواع هدوؼی داضت باض ذٌ و دس آى س صٍ، گشد نّ آی ذٌ دس بشابش خذا ذًٍ ، ب خاطشه تٌ اّ ؼًوت اّیص، ب تودیذ تؼظین بپشداص ذً، پس آى س صٍ، س صٍ ػیذ تدوغ ، س صٍ صوات سغبت س صٍ یًایص است . “
دس ل تٌَ وًاص ػیذ چ هی خ اَ یًن؟
باسال اْ! ب حك ایي س صٍ، و آى سا بشای هسلوا اًى ػیذ بشای هحوذ صلی الله ػلی ال رخیش ضشافت وشاهت فضیلت لشاس دادی اص ت هی خ اَ نّ و بش هحوذ آل هحوذ دس دٍ فشستی هشا دس شّ خیشی اٍسد و یٌ و هحوذ آل هحوذ سا دس آى اٍسد وشدی اص شّ بذی و هحوذ آل هحوذ سا خاسج ساختی
، ها سا یًض اص آى خاسج ساص، دس دٍ صل اَت ت بش ا آ اًْ. خذا ذًٍا! اص ت هی طلبن، شّ آ چً سا و ب ذٌگاى ضایست ات اص ت خ اَست ذٌ ب ت پ اٌ هی بشم اص شّ
آ چً و ب ذٌگاى خالصت ب ت پ اٌ بشد ذً .
خایض ال یْ
ػوذ تشیي چیضی و دس ایي وًاص، اص خذا خ اَست هی ض دَ، آهشصش هغفشت ال یْ هباسن ساختي ایي ػیذ، با لب لَی طاػات است ایي، ب تْشیي خایض ای
است و خذا ذًٍ ب وًاصگضاساى س صٍ داس، ػطا هی و ذٌ . اهام بالش ػلی السلام اص سس لَ خذا صلی الله ػلی آل س اٍیت هی و ذٌ و فشه دَ : شّ گا س صٍ ا لٍ ها ض اَل )ػیذ فطش( فشا هی سسذ ، ه اٌدی اص س یَ خذا ذًٍ ذًا هی د ذّ : ” ای هؤه یٌي : بطتابیذ ب س یَ خایض اّیتاى .”
آ گًا اهام بالش ػلی السلام س ب خابش وشد فشه دَ : ای خابش! خ اَیض خذا، هثل خایض اّی ایي پادضا اّى یًست! اهش صٍ ، س صٍ خایض اّست !
اص “س یَذ بي غفل “ِ مًل ضذ است : دس س صٍ ػیذ بش اهیشالوؤه یٌي ػلی ػلی السلام اٍسد ضذم دیذم و ضًد ا اًى گ ذٌم خطیف )خ سَاوی اص آسد ضیش( هلب ةٌ )غزا یا حل اَیی و با ضیش ت یْ هی ض دَ ( ه خَ دَ است . پس ب آى حضشت ػشض وشدم : س صٍ ػیذ خطیف ؟ِ !
حضشت فشه دَ : ایي ػیذ وسی است و آهشصیذ ضذ است.
ه اٌبغ:
-1 تحف الؼم لَ، ظ 171 .
2- سٍائل الطیؼ ،ِ ج 5، ظ 141 .
3- وّاى ، ظ 141 .
4- بحاس الا اًَس، ج 41 ، ظ 74 .

وداع امام سجاد)علیه السلام( از ماه مبارک رمضان
حضرت زین العابدین)علیه السلام( پس از بیان بیست تعبیر زیبا در وداع با ماه رمضان که در چهل و پنجمین دعای صحیفه سجادیه
آمده است؛ می فرماید: پروردگارا هجران ماه مبارک را که مصیبت ماست برای ما در روز عید فطر با برکت جبران فرما و ثواب
همه کسانی که تا روز قیامت در این ماه روزه، روزه می گیرند یا عبادت می کنند برای ما نیز مقرر فرما .
حضرت امام سجاد )علیه السلام( در فرازهای ابتدایی دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه ماه مبارک رمضان را عید اولیاء الله می داند
و یکی از بهترین بخشش های خدای سبحان را ماه رمضان و روزه این ماه معرفی کرده و می فرماید: خدایا نعمت های فراوانی به ما
دادی یکی از برجسته ترین نعمتها ماه رمضان و یکی از بهترین فضیلت ها روزه این ماه است که نصیب ما کردی و هیچ زمانی به
عظمت زمان ماه رمضان نیست. گذشته از آن که شب قدر را در آن قراردادی، این ماه ظرف نزول قرآن شد که چنین فیضی در این
ماه نازل شد. و این نعمت را مخصوص مسلمانان نمودی و سایر ملل از نعمت روزه گرفتن محرومند، ما به امر تو روزش را روزه
گرفتیم و شبش را به کمک تو به قیام و عبادت مشغول بودیم .
ما سودی که در این ماه بردیم هیچ » واربحنا افضل ارباح العالمین « : حضرت زین العابیدن)علیه السلام( پس از جملاتی می فرماید
این ماه بعد از آن که پایانش ، » ثم قد فارقنا عند تمام وقته و انقطاع مدته و وفاء عدده « . تاجری در هیچ گوشه دنیا نبرده است
پس ما هم با ماه خدا وداع می ، » فنحن مودعوه وداع من عز فراقه علینا « فرارسید، از ما مفارقت و هجرت کرد و ما را تنها گذاشت
ما کسی را وداع می کنیم که رفتنش » و غمنا و اوحشنا انصرافه عنا « ، کنیم وداع با دوست عزیزی که مفارقتش برای ما توانفرساست
برای ما بسیار گران و سخت است و ما را غمگین می کند و به وحشت و ترس می اندازد .
را به کار می برند؛ در محاورات عربی و نیز » تعبیر السلام علیک « حضرت در ادامه به عنوان خداحافظی با ماه مبارک رمضان
در آداب شرعیه هم این طور است که در هنگام ورود به شخص سلام می کنند و هم هنگام خروج و وداع نیز سلام می کنند .
ای ماه رمضان! دوری تو برایم سخت است، ای مونس من
السَّ ا لا م ا علایْکا ا یا ا شهْ ا ر اللهَّ ه الْْاکْ ا ب ا ر ا و « : امام سجاد)علیه السلام( با بیانی زیبا و حسرت آمیز به وداع با ماه رمضان پرداخته و می فرماید
السَّ ا لا م ا علایْک ا ا یا أاکْ ا ر ا م ا مصْ حو ب ه م ا ن الْْاوْ ا قا ه ت ا و ا یا ا خیْ ا ر « ! خداحافظ ای ماه بزرگ خدا و عید بزرگ اولیای خدا ؛» ا یا ه عی ا د أاوْله ا یائه ه الْْاعْ ا ظ ا م
السَّ ا لا م « . خداحافظ ای بزرگ ترین همراه از میان زمان ها و اوقات؛ و بهترین ماه ها در ایّام و ساعات » ا شهْ ر فهی الْْایَّا ه م ا و السَّا ا عا ه ت
خداحافظ ای ماهی که آرزوهایمان در تو نزدیک شد؛ خداحافظ ای ماهی که » ا علایْکا ه منْ ا شهْ ر ا ق ر ا بتْ فهی ه الْْ ا ما ل ا و ن ه ش ا رتْ فهی ه الْْاعْ ا ما ل
اعمال نیک در تو منتشر شد .
« خداحافظ ای همراه من که ارزش تو بالا بود و اکنون که می روی دلم » السَّ ا لا م ا علایْکا ه منْ ا ق ه ری ن ا جلَّ ا قدْ ره ا موْ جود ا ا و أافْ ا ج ا ع فه ا راق ه ا مفْق ود ا
خداحافظ ای مونس من، که » السَّ ا لا م ا علایْکا ه منْ أالهی ف آ ا ن ا س مقْبه لا ا ف ا سرَّ « . را به درد می آوری. فراق تو برای من بسیار دردناک است
و اکنون که می روی، مرا به وحشت می اندازی، که بدون تو چه کنم » ا و أاوْ ا ح ا ش منْ ا ق ه ضی ا ا ف ا م ا ضی « ، وقتی آمدی مرا خوشحال کردی .
خداحافظ ای ماه دوری از زشتی ها
السَّ ا لا م ا علایْکا ه منْ م ا جا ه و ر ا رقَّتْ فهی ه « : حضرت سجاد)علیه السلام( در فرازهایی از دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه می فرماید
خداحافظ ای همراه من که تا بودی، دل من رقیق بود و از آن سر سختی هایش، بیرون آمده بود و وقتی که » الْق ل و ب ا و ا قلَّتْ فهی ه الذُّ نو ب
خداحافظ ای یاوری که کمک » السَّ ا لا م ا علایْکا ه منْ ا نا ه ص ر أا ا عا ا ن ا علاى الشَّیْ ا طا ه ن ا و ا صا ه ح ب ا سهَّ ا ل ا سبهی ا ل الْْهحْ ا سا ه ن « . تو آمدی، گناهانم کم شد
کردی تا من بر شیطان غلبه کنم و ای همراهی که راه های نیکی را بر من آسان کردی .
خداحافظ ای ماه آزادی از دوزخ
السَّ ا لا م « : امام زین العابدین)علیه السلام( در فرازی دیگر از این دعا بر رهایی از آتش جهنم در ماه رمضان اشاره کرده و می فرماید
خداحافظ ای ماهی که تعداد آزادشده گان از آتش جهنم در تو زیاد شد.) » ا علایْکا ا ما أاکْ ا ث ا ر ع ا ت ا قا ا ء اللهَّ ه فهیک ا ا و ا ما أاسْ ا ع ا د ا منْ ا ر ا عى حرْ ا م ا ت ه بهکا
اشاره به روایتی است که خداوند در هر شب، به هنگام افطار هزار، هزار کس را از آتش جهنم نجات می داد؛ در شب های جمعه هر
السَّ ا لا م « .). یک ساعت، و در شب آخر ماه رمضان به مقدار تمام کسانی که در کلّ این ماه از آتش نجات داده است را نجات می دهد
خداحافظ ای ماهی که گناهان را پاک کردی و محو نمودی و همه عیب ها را » ا علایْکا ا ما ا کا ا ن أامْ ا حا ا ک لهلذُّ نو ه ب ا و أاسْ ا ت ا ر ا ک ه لْانْ ا وا ه ع الْ ع یو ه ب
خداحافظ ای ماه! چه قدر برای گناه کاران » السَّ ا لا م ا علایْکا ا ما ا کا ا ن أاطْ ا ولاکا ا علاى الْ مجْ ه ر ه می ا ن ا و أاهْ ا ی ا بکا فهی ص دو ه ر الْ مؤْ ه منهی ا ن « . پوشاندی
طولانی بودی و چه قدر برای مؤمنین عظمت داشتی !
« السَّ ا لا م ا علایْکا ه منْ ا شهْ ر ه ا و ه منْ « . خداحافظ اى ماهى که هیچ ماه دیگری از تو برتر نیست » السَّ ا لا م ا علایْکا ه منْ ا شهْ ر ا لا ت ا نافه س ه الْْایَّا م
» السَّ ا لا م ا علایْک ا ا غیْ ا ر ا ک ه ری ه الْ م ا صا ا ح ا ب ه ة ا و ا لا ا ذ ه می ه م الْ م ا لا ا ب ا س ه ة « . خداحافظ اى ماهى که تا تو بودى، امن و سلامت بود » کلِّ أامْ ر ا س ا لا م
السَّ ا لا م ا علایْک ا ا ک ا ما ا و ا فدْ ا ت « . خداحافظ اى ماهی که نه در همنشینی با تو ناراحتی وجود داشت و نه بدی و ناپسندی در حضور تو بود
ای ماه رمضان خداحافظ و به سلامت! همان گونه که تو بر ما با برکات فراوان و » ا علایْ ا نا بهالْ ا ب ا ر ا کا ه ت ا و ا غ ا سلْ ا ت ا عنَّا ا د ا ن ا س الْ ا خ ه طی ا ئا ه ت
سلامتی فرود آمدی و ناپاکی های گناه را از ما زدودی و ما را از خطاها شست و شو دادی !
ناراحت از رفتن تو و چشم انتظار آمدن دوباره ات
« خداحافظ که در این وقت وداع، نه از تو ناراحتیم و نه از روزه داری ات » السَّ ا لا م ا علایْکا ا غیْ ا ر م ا ودَّ ع ا ب ا رم ا ا و ا لا ا متْ رو ک ه صا یا م ه ا سأام ا
خداحافظ از جانب من که خواستار تو بودم و پیش از » السَّ ا لا م ا علایْکا ه منْ ا مطْل و ب ا قبْ ا ل ا وقْته ه ا و ا محْ زو ن ا علایْ ه ا قبْ ا ل ا فوْته ه « . خسته شده ایم
السَّ ا لا م ا علایْک ا ا کمْ « ! آمدنت خوشحال بودم که تو خواهی آمد و اکنون هم که می خواهی بروی، اندوهگین شده ام که از دوری ات چه کنم
خداحافظ که چه بدی هایی را از ما دور کردی و چه خیراتی را با آمدنت » ه منْ سو ء ص ه ر ا ف بهکا ا عنَّا، ا و ا کمْ ه منْ ا خیْ ر أ فهی ا ض بهک ا ا علایْ ا نا
نصیبمان کردی !
خداحافظ ای ماه مبارک! خداحافظ شب قدر !
« السَّ ا لا م « . خداحافظ و درود بر تو و شب قدر که از هزار ماه برتر است » السَّ ا لا م ا علایْکا ا و ا علاى لایْلا ه ة الْ ا قدْ ه ر الَّتهی ه ا ی ا خیْ ر ه منْ أالْ ه ف ا شهْ ر
خداحافظ که تا بودی، مشتاق آن بودیم که بیشتر بمانی و اکنون که ». ا علایْکا ا ما ا کا ا ن أاحْ ا ر ا صا نا بهالْْامْ ه س ا علایْکا ا و أا ا شدَّ ا شوْ ا ق ا نا ا غد ا إهلایْکا
» السَّ ا لا م ا علایْکا ا و ا علاى ا فضْلهکا الَّ ه ذی ح ه رمْ ا ناه ، ا و ا علاى ا ما ض ه منْ ا ب ا ر ا کاتهک ا سلهبْ ا ناه « . می روی، دل هایمان برای دیدار دوباره ات ا پر می کشد
اللَّ همَّ إهنَّا أاهْ ل ا ه ا ذا « . خداحافظ و درود بر تو و درود بر فضل و کرمت که از آن محروم گشتیم و برکات گذشته ات را از کف دادیم
این ماه بودیم و تو ما را به آن شرافت بخشیدی و با آن، بر سر ما منّت گذاشتی » اه ه ل « خداوندا ما » الشَّهْ ه ر الَّ ه ذی ا شرَّفْ ا ت ا نا به ه ! …
جملات عجیبی که از امام زین العابدین)ع( در این دعا نقل شده است، همه بر عظمت این ماه دلالت می کند چنانکه امام صادق )ع(
اگر کسی در ماه رمضان مورد غفران قرار » ا منْ لامْ یغْ ا فرْ لا ه فهی ا شهْ ه ر ا ر ا م ا ضا ا ن لامْ یغْ ا فرْ لا ه إهلاى ا قابه ل إهلَّا أانْ ا یشْ ا ه ا د ا ع ا ر ا ف ا ة « : فرمودند
نگیرد، بعید است که بعد از این ماه مشمول لطف و رحمت خدا قرار گیرد …
خدایا! مصیبت هجران ماه رمضان را برای ما در روز عید فطر جبران فرما
پس حضرت در ادامه دعا عرضه می دارد: خدایا تو آن توفیق را دادی که ما اهل این ماه باشیم در حالی که عده ای از فضیلت این
ماه به خاطر شقاوتشان محرومند، پروردگارا تو مولای مایی در آنچه ما را به شناخت آن برگزیده ای و ما را راهنمایی کردی که از
آن پیروی کنیم و در پرتو توفیق تو، به روزه و نماز آن با اعتراف به تقصیر نایل آمدیم و اندکی از وظایف بسیار را ادا کردیم .
پروردگارا در حالی تو را ستایش می کنیم که به بد رفتاری خود اقرار و به ضایع نمودن نعمت احکام تو و عمر خویش اعتراف داریم
و برای توست از ناحیه دلهای ما پیمان پشیمانی و از ناحیه زبان پوزش طلبی صادقانه، پس اجر مصیبت در اعتراف به تقصیر را به
ما عنایت و عوض خیری به ما لطف فرما. و پذیرش پوزش را برای ما مقرر فرما و ما را در تقصیر از ادای حق خود سرزنش
مکن و عمر ما را تا ماه مبارک آینده طولانی بفرما و هنگامی که ما را به سال آینده رساندی کمک کن تا آنچه در خور توست عبادت
کرده و آنچه سزاوار توست طاعت کنیم و توفیق انجام کار نیک را به طور مستمر به ما عطا فرما تا آنچه شایسته مقام توست در تمام
ماه مبارک رمضان که در مدت عمر ما پیش می آید جبران شود .
امام سجاد در فرازهای پایانی این دعا می فرماید: پروردگارا هجران ماه مبارک را که مصیبت ماست برای ما در روز عید فطر با
برکت جبران فرما و ثواب همه کسانی که تا روز قیامت در این ماه روزه، روزه می گیرند یا عبادت می کنند برای ما نیز مقرر
فرما …

?ماه‌رمضان‌تمام‌شد…
امابندگےِخدا،هیچگاه‌تمام‌شدنےنیست!

درماه‌رمضان‌بانفس‌جنگیدیم
ودرغیرآن‌باید،
باشیطان‌هم‌بجنگیم…

آنچه‌دراین‌ماه‌با‌آن‌مواجه‌بودیم
همان‌خصوصیات‌اخلاقی‌مان‌بود‌که
درغیراین‌ماه‌به‌شیطان‌نسبت‌میدهیم‌واو
رالعن‌میڪنیم!
اماماه‌رمضان،خودحقیقی‌مان‌رابه‌ما
نشان‌داد!

اکنون،آغازاست
آغازمسیری‌سخت‌ترازقبل…
بجنگید…

التماس‌دعای‌فرج | یاعلی‌علیه‌السّلام

? امیر المومنین علی (علیه السلام) :

? عید فطر شبیه‌ترین روز به روز قیامت است. چون در قیامت عده‌ای که زیانکارند ، تأسف می‌خوردند و غضبناک می‌گردند و عده‌ای که نیکوکارند رستگار و متنعم به نعمتهای الهی می‌شوند.

? مجموعه ورام جلد 2 ص 158

?عیدتان مبارک?

#امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام :

این، #عید کسی است که خداوند روزه او را پذیرفته و عبادتش را قبول کرده است، و هر روزی که در آن، خدا معصیت نشود، آن روز، عید است.

[ حکمت ۴۲۸ نهج البلاغه ]

? #عید_فطر بر شما مبارک ?

الهــــــــــی
فطــــرمان را فاطــــــــر
ایمانــــــمان را فاخــــــر
روحــــمان را طاهـــــــــر
و امــــام مان را #ظاهـــــــــر
بگردان ?

الهـــــی آمیـــن?

#عید_فطر_مبارک
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج