⚜در میان ازدحام زندگے،
در امتداد عبور لحظه ها؛
و در رفت و آمد قدم هاے بے تفاوت شهر!
انگار، آوار مے شود بردلم؛
اضطرابِ نبودنت…؛
کجایی…؟
#ایهاالعزیز
#اللهم_عجل_لولیکــ_الفرج

#شبتون_مهدوی
___________________

از جمله دستورات سلوکی علامه طباطبائي به علامه طهرانی اين موارد است:

#فكر در موت، فكر در نفس،

#قرائت مسبّحات عند‌ النّوم،

#سجده طويله با ذكر يونسيّه حدّاقلّ چهار‌صد مرتبه،

#مراقبه بتمام معني،

#قرائت قرآن بطوريكه قاري را غير و خود را مستمع بداند،

#قرائت سوره (ص) در شبهاي جمعه،

#نماز حضرت حجّة در شبهاي جمعه،

#قرائت صد مرتبه انّا انزلنا در شبهاي جمعه و صد مرتبه در عصر‌هاي جمعه،

#نوافل ليليّه و نهاريّه؛

?مهرفروزان

مرحوم علامه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی میگوید:
«روزي بجهت بيماري پروستات مرحوم گلپايگاني (آقاسیدجمال) به عيادت ايشان رفتم. ديدم روي زمين خوابيده و درد سراپاي وجودش را فرا گرفته، و اين زماني بود كه آقازاده ايشان نيز بواسطه حادثه‌اي مجروح و بستري گرديده بود و سختي معاش و تنگدستي مفرط صداي اهل خانه را در آورده بود؛ خلاصه با يك چنين وضعي ما را پذيرا شدند.

در اين هنگام مرحوم گلپايگاني رو كرد به من و خنده بلندي نموده و فرمود: آقا سيّد محمّد حسين! كسي كه عرفان ندارد، نه دنيا دارد و نه آخرت. مرا مي‌بيني كه در چه وضعي هستم؟ من خوشم، غرق در بهجت و سرورم، اصلاً غمي ندارم؛ ببين مردم در چه مصائبي بسر مي‌برند و به چه اموري خود را مبتلا مي‌كنند!»

دربلاهم میکشم لذات او
مات اویم مات اویم مات او

#آیت_الله_بهجت

خواندن زیارت جامعه و دعای کمیل، در کربلا و نجف، در شب های جمعه، گویا برای اخیار لازم بود.

?در محضر بهجت ج 3 ،نکته۱۳۹۳

#آیت_الله_بهجت

خواندن زیارت جامعه و دعای کمیل، در کربلا و نجف، در شب های جمعه، گویا برای اخیار لازم بود.

?در محضر بهجت ج 3 ،نکته۱۳۹۳

یکی از شروط بدیهی برای ثمر بخش بودن اعمال صالح این است که انسان آنها را باطل نکند و بتواند به عنوان زاد و توشه به سرای آخرت بفرستد.

قرآن کریم می فرماید: مَنْ جَاءَ بالحَسَنهِ فَلَهُ عَشْرُ امثالِهَا (انعام/160)

یعنی: “هرکس با عمل نیک بیاید (به سرای آخرت)، ده برابر آن پاداش خواهد داشت.”

پس بردن عمل نیک به آخرت مهم است و متأسفانه این شرط اساسی مورد غفلت غالب مردم واقع شده است.

#آیت_الله_فاطمی_نیا می فرمایند:
بنده در جوانی با یکی از اولیاء خدا آشنا شدم که علماً وعملاً شخص بی نظیر یا کم نظیر بود. ایشان شش ماه شبانه روز با مرحوم نخودکی اصفهانی مصاحبت و معاشرت داشته است. روزی از ایشان می پرسد: دلیل و رمز موفقیت شما در امر سلوک چه بود؟

جناب شیخ پاسخ می دهد: «نورهایی را که از اعمال نیک بدست می آورم را خرج نمی کنم!» یعنی با مراقبه و مواظبت، آنها را حفظ می کنم و با اعمال بد هدر نمی دهم!

ماها متاسفانه غالبا ولخرج هستیم، ولخرج نور هستم. اگر از عبادتی نوری کسب کنیم، آن را حفظ نمی کنیم، فورا آن را با رفتارمان خرج می کنیم و از بین می بریم. نماز شب می خوانیم، بعد غیبت میکنیم، یک نورانیت هم اگر بدهند، صبح خرجش می کنیم. یک دعا می خوانیم، با جواب تلخی که مثلا به مادرمان می دهیم، از بین می بریم.

خلاصه هر عمل خیر، نوری دارد که باید حفظ شود تا به تدریج این نور ها جمع شده و قوی شده و دارای آثار عالیه بشوند، وگرنه آن نور با اعمال سیئه از بین می رود.