ضرورت خودسازی:

بندگان خدا!

بدانیدپرهیزکاری خانه ی محکم ارجمندی وبی پروایی ازگناه سرای استوارخواری است که نگهدارساکن خود(ازسختیها)نیست وهرکس بدان پناه بردحفظش نمی کند.هان آگاه باشید!باپرهیزکاری نیش زهرآلودگناهان دورمیشودوبایقین نهایت درجه بلند(ایمان به خداورسولش(صلی الله علیه وآله وسلم)ادراک می گردد.

بندگان خدا!

ازخدادرارجمندترین ومحبوبترین اشخاص نزدتان که خودتان باشیدبترسیدزیراخداوندراه حق رابرای شماروشن وجاده های آن رادرخشان ساخته است.پس یابدبختی راملازم ویانیکبختی همیشگی راهمراه باشید(هرکه ازراه حق کناره گرفت گمراه است وبدبخت وهرکه ازراه باطل کرانه گزیددرراه است ونیکبخت).پس درروزناپایداری(دنیا)برای روزپایندگی(آخرت)توشه بگیریدکه راه توشه برگرفتن رابرشمانیک نشان داده وبه کوچیدن ازجهان مامورتان ساخته است.اوتندرفتن شماراخواهان است زیراکه شما سواران ایستائی رامانیدکه (مهیای کوچیدنندو)نمی دانیدکی وچه وقت به رفتن فرمانتان می دهد.
آگاه باشیدآنکه برای آخرت آفریده شده اورابادنیاچکار؟اورابامالی که بزودی ازاوگرفته می شودچکار؟حال آنکه رنج حسابش براومی نماید(خنک آن که برای آن آفریده شده کارکندوبه دنیای گذرادل نبندد).

بندگان خدا!

انچه که خداازنیکی وعده کرده واگذاردنی نیست وآنچه ازبدی که ازآن نهی فرموده خواستنی نیست.

بندگان خدا!

بترسیدازروزی که درآن روزبه کارهامی رسندکه اضطراب ونگرانی آن بسیاراست آنچنان که کودکان درآن روز(ازترس حساب)پیرمیشوند.

بندگان خدا!

بدانیددیده بانان وجاسوسهایی ازخودتان برشماگماشته شده اند.نگهبانان راستگویی که نگهدارنده ی اعمال وشمارنده نفسهای شمایند.نه تاریکی شبهای تارشماراارانظارآنان دورمی داردونه درمحکم بسته شده راازآنان پنهان می سازد.

پی نوشت:نهج البلاغه