اگر تمرینِ ، کنترل ذهن ، انجام ندهی ، ذهنت خود به‌خود بیمار می‌شود .
#کلام_استاد
اگر تمرینِ ، کنترل ذهن ، انجام ندهی ، ذهنت خود به‌خود بیمار می‌شود .
امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: خودت را به کارهای خوب و کسب فضیلت‌ها وادار کن و الّا به‌طور طبیعی دچار رذائل خواهی شد. (غررالحکم/2477)
یعنی اگر خودت را به سمت کارها و حالات خوب نبَری ، هم کارهایت و هم حالِ روحی‌ات بد می‌شود.
چرا اگر خودمان را رها کنیم ، خراب می‌شویم؟
مگر فطرت ما الهی نیست؟!
مگر ما اساساً آدم‌های بدی هستیم؟!
مگر خدا به نفسِ انسان و کسی که این نفس را به زیبایی آفریده ، قسم نخورده است؟!
(وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها؛ شمس/7)
ما اساساً آدم‌های خوبی هستیم ولی اگر خودمان را رها کنیم خراب می‌شویم ؛ کما اینکه غذا هرچقدر هم خوب و مفید باشد ، اگر آن را در محیط و دمای مناسب نگهداری نکنید ، خراب می‌شود ، یعنی برخی میکروب‌ها و موجودات ، آن را نابود می‌کنند.
دربارۀ انسان هم این خطر وجود دارد ؛ میکروبی که قبل از انسان آفریده شده و دشمن انسان هم هست ، ابلیس است.
غیر از وجود ابلیس (دشمن بیرونی) ساز و کارِ درونی انسان هم به گونه‌ای است که اگر تربیت نشود ، خراب می‌شود.
انسان به شدّت عاشق رشد است و به همین خاطر ، برای رسیدن به رشد و تعالی ، عجله می‌کند و همه چیز را خراب می‌کند ؛ مگر اینکه صبر را به او یاد بدهید.
مثل انرژی هسته‌ای که اگر رها شود و کنترل نشود ، همه چیز را خراب می‌کند ولی اگر کنترل شود و در نیروگاه ، از آن به‌صورت حساب شده استفاده شود ، خیلی می‌تواند مفید باشد.
ذهن انسان هم نیاز به کنترل و مراقبت دارد ؛ اگر انسان برای کنترل ذهن ، تمرین نکند ، ذهنش خود به خود ، بیمار می‌شود.
ذهن ما توانمندی هایی دارد که باید درست و کنترل شده از آنها استفاده کنیم ؛ نه اینکه آنها را رها کنیم ؛
یکی از این ویژگی‌ها ، حسرت خوردن است.
اگر آدم ویژگیِ حسرت خوردن و سرزنش گری را نداشته باشد ، توبه نمی‌کند.
با قدرت نفسِ لوّامه (سرزنشگر) است که انسان از نفس امّاره نجات پیدا می‌کند.
اما همین نیروی سرزنشگر را اگر رها کنی (مثل انرژی هسته‌ایِ رهاشده) ذهن و روح تو را متلاشی می‌کند.
شما حق نداری هرطوری خودت را سرزنش کنی ؛ حتی برای گناهان !
بعضی ها طوری دربارۀ گناه ، خودشان را سرزنش می‌کنند که موجب یأس آنها می‌شود و این غلط است !!…..
?علیرضا پناهیان
حسینیه آیت‌الله حق‌شناس
۹۷.۶.۲۴