⬅️مرحوم قدرت الله لطیفی نسب
در حدود 15 سالگی ، شبی بعد از نماز جماعت مغرب، شیخ مندرس پوشی با اجازه از امام جماعت بر منبر رفت و پس از خواندن دعای «اللهمّ کن لولیک» شروع کرد و از امام زمان(ع) سخن گفت. وی سخنرانی پرشوری کرد و گفت که،

« ای مردم چرا از امام زمانتان غافلید و به ایشان توجه ندارید. چرا دنبال ایشان نمی روید؟ اگر مرغی از شما گم شود تا شب آنقدر همه جا را می گردید تا آن را پیدا کنید و به منزلتان بازگردانید»

حدود ده دقیقه از این دست صحبت کرد و روح مشتاقم را آتش زد و شعله درونی ام را مشتعل تر کرد، به حدّی که خواب و خوراک را از من گرفت و همة فکر و ذکرم امام زمان(ع) شد.

دنبال افرادی می گشتم که از امام عصر(ع) برای من صحبت کنند ولی نمی یافتم. تا اینکه به وسیلة یکی از دوستان هم محلی، به نزد سید کریم پینه دوز رفتیم.

می گفت او توجهش به امام زمان(ع) خیلی زیاد است.