#کلام_استاد
#کلام_استاد
ما معمولاً دربارۀ لذتهای معنوی ، مثل لذت معنویِ سحر ، تلاوت قرآن و… با هم گفتگو نمیکنیم و حتی بعضاً لذتهای معنویِ خودمان را پنهان میکنیم ، درحالی که اهل بیت(ع) لذایذ معنوی خودشان را پنهان نمیکردند .
امامصادق (ع) مینشستند و به یکی از دوستان خود میفرمودند:
قرآن بخوان ، او میخواند و حضرت اشک میریختند. این گریۀ حضرت ، یک جلوۀ لذت معنوی است و اینطور نبود که بفرمایند:
من گریه نمیکنم تا ریا نشود!
ما باید دربارۀ لذتهای معنوی گفتگو کنیم و آن را در ذهنها ، برجسته کنیم تا دیگران هم ترغیب شوند به سمت این لذتها بیایند ؛ همانطور که بعضیها ، لذتهای بیخود و بی مزۀ دنیا را خیلی راحت برای هم تبلیغ میکنند!
شما مؤمنین ، این قدر دربارۀ لذتهای معنوی باهم حرف بزنید که دیگران ، حسرت زده بگویند:
مگر چه خبری هست؟ مگر اینها چقدر لذت میبرند!
تا آنها هم کم کم به سمت لذتهای معنوی بیایند.
کسی که لذت معنوی را تجربه کند ، دیگر دست بردار نیست!
لذت معنویِ ، محبتِ اهلبیت(ع) ، یک لذت معنویِ آشکار است. همان طور که شما این را صریحاً ابراز میکنید ؛ در هئیت دورِ هم جمع میشوید و از محبت اهل بیت (ع) لذت میبرید و این را پنهان نمیکنید ، دربارۀ بقیۀ لذتهای معنوی هم ، اینگونه برخورد کنید….
?علیرضا پناهیان
دانشگاه امامصادق(ع)
۹۷.۱۰.۱۸