حضرت امام حسن عسگری (علیه السلام) می فرماید: دو نفر از زنان به خاطر نزاعی ،نزد حضرت زهرا(سلام الله علیها) آمدند یکی به ولایت اهل بیت ، ایمان داشت و دیگری از دشمنان بود و درمورد یکی از موضوعات دینی، مجادله داشتند حضرت زهرا(سلام الله علیها) راه احتجاج مباحثه را به آن زن با ایمان گشود و او بر رقیبش پیروز شد . ( احتجاج ، طبرسی، ج1، ص11)

روش و سیره فاطمه طاهره را بنگرید که چون می بیند زن با ایمانی با زنی معاند بحث  و گفتگوی دینی دارد، و خوب از عهده سفسطه کاری او برنمی آید راه صحیح احتجاج و مباحثه را به زن با ایمان می آموزد.

در روایتی از امام صادق (علیه السلام)  آمده که حضرت زهرا(سلام الله علیها) در کنار قبور شهدا می آمدند و در آنجا نماز می خواند و دعا می کرد و این برنامه بود تا از دنیا رفت.(بحار الانوار ،ج3، ص195)

بانوی اسلام اهتمام کامل به زیارت قبور شهدا داشته، در آنجا خاطرات نبرد احد را بازگو کرده درس بزرگداشت شهدای اسلام،تجلیل و تکریم از مقام والای سرداران سپاه مسلمین را عملا و با سیره حسنه و برنامه مستمر خود به همه آموخت.

یاد آوری صحنه های جنگ و رشادت های مسلمانان و حتی تذکر جایگاه و مرکز لشکر اسلام و کفر ، همه از این معنا حکایت می کند که باید خاطرات جنگ ، شهادت شهیدان، حملات و مردانگی آنان را هموار زنده داشت و نگذاشت که این همه ایثار و پایمردی و جانفشانی به دست نسیان سپرده شود.

بانوی جهانیان چون متوجه شد سیاست بازان و عاشقان خلافت و حکومت در غیاب مولا علی (علیه السلام) نصب خلیفه کرده و علیه وصی رسول خدا تبانی نموده و حق او را عملا از بین بردند. احساس مسئولیت کرد او با اظهار عدم خشنودی خود ،نادرستی این عمل را اعلام کرد و انجام شدن کار و قرار گرفتن در برابر عمل انجام شده را عذری برای سکوت خود، قرار نداد بلکه بر در خانه که قهرا مجاور روضه رسول الله بود و مواجه عابران و نمازگزاران ، زائران و واردان خانه های مجاور بود، ایستاد و زبان به نقد و انتقاد منطقی گشود و آنان را بر عمل زشت و ننگشان سرزنش کرد اولین جمله ای که فرمود این بود. من هرگز در عمرم روزی مانند این روز ندیده بودم.