نقش معرفت در عمل انسان
محقق:زهره زاهدی
استادراهنما:سرکار خانم بتول دیباج
مدرسه ی علمیّه ی حضرت نرجس خاتون(سلام الله علیها)شهرستان:برخوار
تحقیق پایانی سطح دو(کارشناسی)
تابستان1393
چکیده
معرفت به معنای دانستن بعداز نسیان وفراموشی چیزی است واخص از علم است.ما راجع به موضوعات زیادی علم داریم ولی معرفت ما نسبت به علم ما بسیار اندک است.شناخت، عمیق تراز علم است. وقتی انسان بوسیله ی ابزارهایی همچون عقل،فطرت وقلب با خود اندیشید که چیست؛ از کجا آمده وبرای چه آمده، و توانست خودش را بشناسدآن گاه به وجود خالق مهربان خودپی می برد وسعی می کند تمامی اعمال و رفتار و حتی افکارش،ب رطبق خواسته های او باشد.گویا خود را فراموش می کند و مهر و محبت و طاعت خدای خود را در قلبش می پروراند .
خانواده، محيط و انديشه ي صحيح انسان را در كسب معارف صحيح ياري مي كند و در مقابل موانعي همچون حب دنيا انسان را از شناخت صحيح باز مي دارد و او را از حركتي كه باعث سعادتمندي او شود مانع مي شود .
اما كسي كه معرفت، در فكر و ذهن و قلبش جا باز كرده و با همه ي وجودش آميخته شده هرامي ندارد و تزلزلي در او ايجاد نخواهد شد .
کلیدواژه ها:انسان،علم،ایمان،شناخت،عمل
دسترسی به فایل pdf در پیوست زیر:
راههای جبران گناه از دیدگاه فقه اسلامی(تشیع)
محقق: زهرا نریمانی
استاد راهنما:خانم ملکوتی خواه
تحقيق پاياني سطح دو (كارشناسي)مدرسه علميه حضرت نرجس خاتون- سلام الله علیه-شهـرستان: بـرخـوار
تابستان 1392
چکیده مطالب
از دیدگاه فقه گنهکار کسی است که به دستورات شرعی دین خود عمل ننموده و یا حقی را از بین برده است و از آن جا که بنابر اصل اعتقادی معاد، انسان پاسخگوی اعمال خویش در دنیا می باشد، ضروری است که فرد گنهکار در همین دنیا به دنبال جبران و تلافی کار گذشته خویش باشد.
با توجه به اینکه اسلام مجموعه ای از اعتقادات اخلاقیات و احکام است، فرد گنهکار گاهی به لحاظ اعتقادی دچار خطا شده گاهی مبانی اخلاقی را رعایت نکرد، و گاهی خلاف دستورات و قوانین عمل نموده است که در این تحقیق به قسمت سوم پرداخته شده است. متأسفانه برخی فکر می کنند با گفتن استغفرالله و ابراز پشیمانی به گناه خویش را جبران کرده اند در حالی که چنین نبوده و از دیدگاه فقه علاوه بر پشیمانی هر گناهی راه جبران خاص خود را دارد.
برای جبران گناهان فقهی در مرحله اول باید بدانیم کدام حق را از بین برده ایم زیرا حقوق در این جا به دو قسم حق الله و حق الناس تقسیم می شوند که هر کدام نیز راه جبران خاص خود را می طلبند.
بنابراین ارائه یک دسته بندی منسجم از حق الله و حق الناس می تواند در مبحث گناه شناسی و جبران آن کمک شایانی به محققینی که در این زمینه فعالیت می کنند داشته باشد.
کلید واژگان: گناه، جبران، فقه، حق الله، حق الناس.
اصلح کیست؟
خصوصیات اصلح به طورخاص
علاوه براموری که برای رییس جمهوراصلح ذکرشدبایدیک رییس جمهورنمونه موارد زیر را دارا باشد:
خوش اخلاقی : محبت و مهر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به حدی است که قرآن مجید آن را منبعث از رحمت پروردگار به حساب آورده می فرماید : « فبما رحمه من الله لنت لهم و لو کنت فطا غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم و استغفرلهم » از پرتو رحمت الهی در برابر آنها، نرم ( و مهربان ) شدی و اگر خشن و سنگ دل بودی، از اطراف تو پراکنده می شدند، بنابراین آنها را عفو کن و برای آنها طلب آمرزش نما.
تولی و تبری : عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) : دوستی در راه خدا و دشمنی در راه خدا تکلیف است.
مدارا : امیرالمومنین (علیه السلام) فرمود : « ثمره العقل مداراه الناس » ثمره ی عقل مدارا کردن با مردم است.
درخواست عمل در حد توان : امیرالمومنین علی (علیه السلام) می فرماید : اگر خواستی تو را اطاعت کنند، چیزی که مقدور باشد، طلب کن.
دوری از مخالفت : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند : مخالفت تصمیم گیری را نابود می کند.
شدت عمل در مواقع لازم : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند : شدت و سخت گیری را، با کمی نرمش درهم آمیز، در آنجا که مدارا کردن بهتر است، مدار کن ! اما آنجایی که جز با شدت عمل، کار از پیش نمی رود، شدت را به کار بند.
پرهیز از جزیی نگری : امیر المومنین علی (علیه السلام) می فرمایند :
« ان رایک لا یتسع لکل شیء ففرغه للمهم » رای و فکر تو گنجایش همه چیز را ندارد، پس او را برای پرداختن به امور مهم آزاد گذار.
استفاده از فرصت ها : امام علی (علیه السلام) می فرمایند : « و لا کل فرصه تصاب » هر فرصتی باز نمی گردد.
پرهیز از لجاجت : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« اللجاج یفسد الرای » لجاجت، فکر و اندیشه انسان را فاسد می کند.
کنترل و نظارت :
امام رضا (علیه السلام) فرموده اند :
« پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) همواره هنگامی که لشگریان را برای جنگ اعزام می نمودند و به امیران اطمینان نداشتند، فردی مورد اعتماد به همراه او می فرستادند که از او به آن حضرت خبر برساند»
ارزیابی نیروها : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند : « افه الاعمال عجز العمال »آفت و بلای کارها ناتوانی کارگزاران است.
تشویق نیکوکاران : از امیرالمومنین علی (علیه السلام) نقل شده است :
« هرگز نباید افراد نیکوکار و بدکار در نظرت مساوی باشند، زیرا این کار سبب می شود که افراد نیکوکار در نیکی هایشان بی رغبت شوند و بدکاران در عمل بدشان تشویق گردند، و هر کدام از اینها را مطابق کارش پاداش ده. »
تنبیه خطاکاران : اگر یکی از آنها دست به خیانت زد و ماموران سری تو متفقاً چنین گزارشی را دادند، به همین مقدار از شهادت قناعت کن و او را زیر تازیانه ی کیفر بگیرد و به مقدار خیانتی که انجام داده، او را کیفر نما، سپس وی را در مقام خواری و مذلت بنشان و نشان خیانت را بر او بنه و گردن بند ننگ و تهمت را بر گردنش بیفکن و او را به جامعه معرفی کن.
عفو و گذشت : قرآن مجید می فرماید : « و منهم الذین یؤذون النبی و یقولون هو اذن
قل اذن خیرٍ لکم » از آنها کسانی هستند که پیامبر را آزار می دهند و میگویند او خوش باور و گوشی است بگو خوش باور بودن او به نفع شماست.
استفاده از تجربه _ مشورت کردن _در نظر داشتن رضایت الهی _ عدالت داشتن .
رسیدگی به مشکلات : رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند :
« همانا خداوند بندگان را در مورد آبرویشان مورد سوال قرار می دهد، همان گونه که در مورد اموالشان سوال می کند و می فرماید : ای بنده ی من ! به تو نعمت آبرو دادم، پس آیا با این آبرو مظلومی را کمک کردی ؟ و به فریاد غمگینی رسیدی ؟ »
دوری از خائین : امیرالمومنین علی (علیه السلام) می فرمایند :
« من خانه وزیره فسد تدبیره » هیچ گاه خود را در زمانی طولانی از رعیت پنهان مدار ! چرا که دور بودن زمامداران از چشم رعایا، موجب نوعی محدودیت و بی اطلاعی نسبت به امور مملکت است، و این چهره پنهان داشتن زمامداران، آگاهی آنها را از مسائل نهایی قطع می کند. در نتیجه بزرگ در نزد آنان کوچک، و کوچک بزرگ و کار نیک زشت و کار بد خوب و حق با باطل آمیخته می شود. اما اگر مدیر به شکلی دوستانه و مهرآمیز به محل کار افراد رفته، آنها را جمع کند و ساعتی با آنها نشسته، حرف ها و سخنان شان را بشنود، به حدی در روحیه ی کارکنان تاثیر مثبت می گذارد و دوستی و صمیمیت بین آنها حاکم می کند که قابل توصیف نیست »
دوست دارم رِییس جمهورمن...
اصلح باشد…
حضرت علی (علیه السلام) :
« هر که به کردار عده ای راضی باشد، مانند کسی است که همراه آنان کار را انجام داده باشد و هر کس به کردار باطلی دست زند او را دو گناه باشد، گناه انجام آن و گناه راضی بودن به آن ».
1-خصوصیات اصلح به طور عام
1-تخصص : یعنی توانایی و کارایی لازم را برای کاری که انتخاب شده است، دارا باشد.
2- تعهد : یعنی که از تقوای بالایی برخوردار بوده تا نسبت به اسلام و کشور تعهد لازم را داشته باشد.
2-خصوصیات اصلح به طور خاص
از دیدگاه قرآن و روایات ائمه (علیه السلام)
1 ـ سعه ی صدر : قال علی (علیه السلام) : ابزار ریاست سعه ی صدر است.
2 ـ حلم : قال علی (علیه السلام) ؛ بردباری مهمترین رکن ریاست است.
3 ـ متانت : قال علی (علیه السلام) : در هنگامی که نعمت ها به تو رو آرند، مغرور و خوشحال مشو.
4 ـ استقامت : قرآن مجید می فرماید :
« لتبلون فی اموالکم و انفسکم و لتسمعن من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و من الذین
اشرکوا أذی کثیراً و إن تصبروا و تتقوا فان ذلک من عزم الامور » ؛ به طور مسلم در اموال و نفوس خود آزمایش می شوید، و از آنها که پیش از شما کتاب [ آسمانی ] داده شدند [ یعنی یهود و همچنین ] از آنها که راه شرک پیش گرفتند، سخنان آزار دهنده و فراوان خواهید شنید، و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید، پس به درستی که آن از عزم امور است.
5 ـ صبر : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند ؛ صبر و پایداری بر هر کاری یاور است.
6 ـ تحمل افکار دیگران : قرآن مجید می فرمایند : « و لو شاء ربک لجعل الناس امه واحده و لا یزالون مختلفین » ؛ و اگر پروردگارت می خواست، همه ی مردم را امت واحد بدون هیچگونه اختلاف قرار می داد، ولی آنها همواره مختلف اند.
7 ـ هوشیاری : امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند: از دلایل بقای دولت بیداری آگاهی و هوشیاری در حفظ و حراست امور می باشد.
8 ـ سعی و کوشش : امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند:کسی که کوشش نکرد به مجد و عظمت نرسید.
9 ـ پشت کار : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند:[چیز ] کمی که مداوم باشد، بهتر از زیادی است که تداوم ندارد.
10 ـ شجاعت
11 ـ سخنوری : اهمیت سخن گفتن به حدی است که امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند :
چه بسیار سخنانی که از تیر موثرترند.
12 ـ دشمن ستیزی : قرآن مجید می فرمایند :
« لا تجد قوماً یومنون بالله و الیوم الاخر یوادون من حاد الله و رسوله و لو کانوا آباء هم او ابناء هم او اخوانهم او عشیرتهم » ؛ قومی را نمی یابی که با داشتن ایمان، به خدا و روز قیامت، با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران، فرزندان، برادران و یا خویشاوندان آنان باشند.
13 ـ ایمان و عمل صالح : قرآن مجید می فرماید :
« ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن و داً »)؛ کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، خداوند رحمان محبت آنها را در دلها می افکند.
14 ـ محبت داشتن : قرآن مجید می فرماید :
« لقد جاء کم من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین روف رحیم »
رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنج های شما بر او سخت، و بر هدایت شما اصرار دارد و نسبت به مومنین رئوف و مهربان است.
تبعیض بین فرزندان و راهکارهای مقابله با آن
چکیده
این نوشتار به موضوع تبعیض بین فرزندان و راهکارهای مقابله با آن می پردازد.
تبعیض عبارت است از این که در شرایط مساوی و استحقاق های همسان، بین افراد یا اشیاء فرق گذاشته شود. متأسفانه تبعیض قائل شدن بین فرزندان، در برخی از خانوادهها به وضوح دیده میشود. داشتن فرزندانی نیکو مستلزم رعایت نکاتی حساس و لطیف است. توجه نداشتن به اقتضائات رفتار با فرزندان، موجب آسیب هایی در روند رفتارهای روحی و روانی آن ها خواهد شد. در این میان چگونگی تعامل والدین با هر یک از فرزندان در مقایسه با سایر آن ها، بسیار مهم و پیچیده است.
با تأسی به آیات وحی و سیره معصومین (علیهم السلام) روشن شد که يكي از عوامل بسيار مهم و اثر گذار بر رفتار فرد، والدین هستند.
از جمله یافته این تحقیق می توان گفت که از جمله عوامل تبعیض والدین بر فرزندانشان تحصیلات، شکل ظاهری، ایجاد فاصله بین فرزندان و والدین، جهل و بعضی از عواقب آن کینهتوزی، حس انتقام، عدم اعتماد به نفس، ایجاد فاصله بین فرزند و والدین است کنترل احساس و عدم ابراز آن و عدم مقايسه فرزندان با هم، از جمله توصیه هایی برای مقابله با این پیامدها است.
از این رو در این نوشتار سعی شده است با استفاده از کتب و مقالات و نرم افزارها در دو فصل به تبعیض بین فرزندان در قرآن و روایات و عوامل، پیامدها و راه های درمان به این موضوع اشاره شود تا با به کارگیری این روش ها خانواده ای سالم داشته باشیم.
کلیدواژه ها: تبعیض، تبعیض ناروا، فرزند.
تهیه نسخه pdf در پیوست زیر
بررسی شکر با تأکید بر نهج البلاغه
پژوهشگر:ام البنین اسدی
استاد راهنما:سرکار خانم فرهادیان
تحقیق پایانی سطح دو (کارشناسی) مدرسه علمیه نرجس خاتون (سلام الله علیها)شهرستان اصفهان
چکیده
موضوع این نوشتار بررسی مساله شکر با تاکید بر نهج البلاغه است.
بی تردید توصیف مساله شکر از زبان معصومین (علیه السلام) کامل ترین شناخت از آن مساله را به ارمغان می آورد و با مراجعه به فرمایشات حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه و توصیف حضرت از این مساله این نتیجه حاصل می شود که حضرت موانع و رهاوردهایی را برای انجام شکرگزاری قائل هستند. چون نهج البلاغه دایره المعارفی از فرهنگ اسلامی است. این اثر عظیم فراتر از عصر و زمان خود با ارئه راه حل های اصولی و ریشه ای برای مشکلات.
بنابراین با تمسک به سخن ائمه (علیه السلام) از جمله سلامت روح و روان، افزايش نعمت، شكوفايي استعدادها، بهشت و بهره مندي مضاعف. رهاوردهای شکرگزاری و هلاکت و نابودی، تبدیل نعمت به نقمت و بلا، سلب انگيزه براي نيكوكاري و شهادت نعمت به ضرر صاحبش از جمله پیامدهای کفران نعمت محسوب می شوند. همچنین یکی از نعمت هایی در اختیار انسان و مایه پیشرفت و سربلندی اوست شکرگذاری است. شکر و سپاس به عنوان فضیلتی اخلاقی مورد تایید و تاکید عقل و عقلا است. هر انسانی به حکم عقل در برابر افرادی که به گونه ای کاری و یا نعمتی را به وی می دهند شکر کند.
شکر خداوند به این معناست که بدانیم هر نعمتی که به ما میرسد از سوی خداست و هر چیز دیگری که واسطه رسیدن نعمتها به ماست نیز به اراده خداوند واسطه رسیدن نعمت شده است. حالت روحی خاصی که در اثر این معرفت حاصل میشود شکر نامیده میشود.همچنین در این تحقیق به این سوال پاسخ داده شده است که رویکرد ائمه معصومین (علیه السلام) نسبت به مساله شکر چه می باشد.
کلیدواژه ها: شکر، شکرگزاری، کفران نعمت، شاکرین.
دسترسی به فایل در پیوست زیر: